ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ
ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΝΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ
ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΟΜΠΕΛ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΙ
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής απονέμεται μία φορά το χρόνο από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών.
Είναι ένα από τα πέντε βραβεία Νόμπελ που συστάθηκε με το θέλημα του Άλφρεντ Νόμπελ το 1895 και απονέμεται από το 1901.
Οι άλλες είναι το βραβείο Νόμπελ Χημείας,Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας,Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης και βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής.Το πρώτο Βραβείο Νόμπελ Φυσικής απονεμήθηκε στον Γερμανό Βίλχελμ Ρέντγκεν «σε αναγνώριση της εξαιρετικής υπηρεσίες που έχει προσφέρει από την ανακάλυψη των ακτίνων X."Αυτό το βραβείο χορηγείται από το Ίδρυμα Νόμπελ και θεωρείται ευρέως ως το πιο σημαντικό βραβείο που ένας επιστήμονας μπορεί να λάβει στη φυσική.Παρουσιάζεται στη Στοκχόλμη,ενώ η ετήσια τελετή στις 10 Δεκεμβρίου,η επέτειος του θανάτου του Νόμπελ.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ |
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ
ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΝΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ
ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΟΜΠΕΛ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΙ
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής απονέμεται μία φορά το χρόνο από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών.
Είναι ένα από τα πέντε βραβεία Νόμπελ που συστάθηκε με το θέλημα του Άλφρεντ Νόμπελ το 1895 και απονέμεται από το 1901.
Ο Άλφρεντ Νόμπελ |
Η πρώτη σελίδα της χειρόγραφης διαθήκης του Άλφρεντ Νόμπελ με την υπογραφή του |
Ο Άλφρεντ Νόμπελ ζητούσε στην διαθήκη του ότι τα χρήματά του να χρησιμοποιηθούν για να δημιουργήσουν μια σειρά από βραβεία για αυτούς που παρέχουν το "μεγαλύτερο όφελος για την ανθρωπότητα" στη Φυσική,στη Χημεία,στην Ειρήνη,στη Φυσιολογία ή στην Ιατρική,και στη Λογοτεχνία.
Αν και ο Άλφρεντ Νόμπελ έγραψε πολλές διαθήκες κατά τη διάρκεια της ζωής του,η τελευταία διαθήκη γράφτηκε ένα χρόνο πριν πεθάνει,και την υπέγραψε στο Σουηδικό-νορβηγικό Club στο Παρίσι στις 27 Νοεμβρίου 1895.Ο Άλφρεντ Νόμπελ κληροδότησε το 94% του το σύνολο του ενεργητικού,31 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες (186 εκατομμύρια $ το 2008),να καθιερώσει τα πέντε βραβεία Νόμπελ.Λόγω του επιπέδου του σκεπτικισμού που την περιβάλλει εγκρίθηκε την 26 Απριλίου του 1897 από το νορβηγικό κοινοβούλιο.Οι εκτελεστές της διαθήκης του ήταν ο Ragnar Sohlman και ο Rudolf Lilljequist,οι οποίοι διαμόρφωσαν το Ίδρυμα Νόμπελ,για τη φροντίδα της περιουσίας του Νόμπελ και για να οργανώσουν τα βραβεία.
Το βραβείο που απονέμει τον τίτλο οργανισμών ακολουθείται:Το Ινστιτούτου Καρολίνσκα της στις 7 Ιουνίου,η Σουηδική Ακαδημία στις 9 Ιουνίου,και η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία των Επιστημών στις 11 Ιουνίου.Το Ίδρυμα Νόμπελ,στη συνέχεια,φτάνει σε συμφωνία σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για το πώς το Βραβείο Νόμπελ θα πρέπει να απονέμεται.Το 1900,δημιουργήθηκε πρόσφατα το καταστατικό του Ιδρύματος Νόμπελ και διακηρύχθηκε από τον βασιλιά Oscar II.Σύμφωνα με τη διαθήκη του Νόμπελ,η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία των Επιστημών θα απονείμει το βραβείο στη Φυσική.
Αν και ο Άλφρεντ Νόμπελ έγραψε πολλές διαθήκες κατά τη διάρκεια της ζωής του,η τελευταία διαθήκη γράφτηκε ένα χρόνο πριν πεθάνει,και την υπέγραψε στο Σουηδικό-νορβηγικό Club στο Παρίσι στις 27 Νοεμβρίου 1895.Ο Άλφρεντ Νόμπελ κληροδότησε το 94% του το σύνολο του ενεργητικού,31 εκατομμύρια σουηδικές κορώνες (186 εκατομμύρια $ το 2008),να καθιερώσει τα πέντε βραβεία Νόμπελ.Λόγω του επιπέδου του σκεπτικισμού που την περιβάλλει εγκρίθηκε την 26 Απριλίου του 1897 από το νορβηγικό κοινοβούλιο.Οι εκτελεστές της διαθήκης του ήταν ο Ragnar Sohlman και ο Rudolf Lilljequist,οι οποίοι διαμόρφωσαν το Ίδρυμα Νόμπελ,για τη φροντίδα της περιουσίας του Νόμπελ και για να οργανώσουν τα βραβεία.
Η πρώτη τελετή απονομής των βραβείων Νόμπελ στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής στη Στοκχόλμη.Στο μέσον διακρίνεται ο Röntgen τη στιγμή που παραλαμβάνει το βραβείο για τη Φυσική |
ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ
Το πολύ τρεις νομπελίστες και δύο διαφορετικά έργα μπορεί να επιλεγούν για το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής.Σε σύγκριση με κάποια άλλα βραβεία Νόμπελ,το διορισμό και τη διαδικασία επιλογής για το βραβείο στη Φυσική είναι μακρά και αυστηρή.Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία και έχει γίνει το πιο σημαντικό βραβείο στη Φυσική.
Οι Νομπελίστες επιλέγονται από την Επιτροπή Νόμπελ για τη Φυσική,μια επιτροπή Νόμπελ που αποτελείται από πέντε μέλη που εκλέγονται από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών.Στο πρώτο στάδιο,πολλές χιλιάδες άνθρωποι καλούνται να προτείνουν υποψήφιους.Αυτά τα ονόματα ελέγχονται και θα συζητηθεί από τους εμπειρογνώμονες μέχρι να γίνει η επιλογή.
Τα έντυπα αποστέλλονται σε περίπου τρεις χιλιάδες άτομα και να τους καλούν να υποβάλουν υποψηφιότητες.Τα ονόματα των υποψηφίων δεν έχουν ποτέ ανακοινωθεί δημοσίως.
Οι υποψηφιότητες εξετάζονται από την επιτροπή,καθώς και ο κατάλογος παράγεται από διακόσιους περίπου υποψηφίους.Ο κατάλογος διαβιβάζεται στους επιλεγμένους εμπειρογνώμονες σε κάθε τομέα.Έτσι περιορίζονται σε περίπου δεκαπέντε ονόματα.Η επιτροπή υποβάλλει έκθεση με συστάσεις προς το κατάλληλο όργανο.
Ενώ δεν επιτρέπονται μεταθανάτιες υποψηφιότητες,τα βραβεία μπορεί να δοθούν αν το άτομο πεθάνει κατά τους μήνες μεταξύ της αποφάσεως της Επιτροπής Απονομής Βραβείου (συνήθως τον Οκτώβριο) και της τελετής του Δεκεμβρίου.Πριν από το 1974,μεταθανάτια βραβεία επιτρεπόταν αν ο δικαιούχος είχε πεθάνει,αφού είχε υποβάλει υποψηφιότητά.
Το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής προϋποθέτει ότι τα επιτεύγματα που αναγνωρίζονται έχουν «δοκιμαστεί με το χρόνο".Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η απόκλιση μεταξύ της ανακάλυψης και του βραβείου είναι συνήθως της τάξης των 20 ετών και μπορεί να είναι πολύ περισσότερο.Για παράδειγμα,το μισό του βραβείου Νόμπελ Φυσικής το 1983 απονεμήθηκε στον Subrahmanyan Chandrasekhar για την εργασία του για την αστρική δομή και την εξέλιξη που έγινε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930.Ως μειονέκτημα αυτής της προσέγγισης,είναι ότι δεν ζουν αρκετό καιρό όλοι οι επιστήμονες για να αναγνωριστεί το έργο τους.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΝΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ
Το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής προϋποθέτει ότι τα επιτεύγματα που αναγνωρίζονται έχουν «δοκιμαστεί με το χρόνο".Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η απόκλιση μεταξύ της ανακάλυψης και του βραβείου είναι συνήθως της τάξης των 20 ετών και μπορεί να είναι πολύ περισσότερο.Για παράδειγμα,το μισό του βραβείου Νόμπελ Φυσικής το 1983 απονεμήθηκε στον Subrahmanyan Chandrasekhar για την εργασία του για την αστρική δομή και την εξέλιξη που έγινε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930.Ως μειονέκτημα αυτής της προσέγγισης,είναι ότι δεν ζουν αρκετό καιρό όλοι οι επιστήμονες για να αναγνωριστεί το έργο τους.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΝΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ ΦΥΣΙΚΟΥ
Ένας Φυσικός Νομπελίστας κερδίζει ένα χρυσό μετάλλιο,ένα δίπλωμα που φέρει μια παραπομπή που αναγράφεται το αιτιολογικό της απονομής,και ένα χρηματικό ποσό.
Το ποσό των χορηγούμενων χρημάτων εξαρτάται από τα εισοδήματα του Ιδρύματος Νόμπελ εκείνο το έτος.Εάν ένα βραβείο απονέμεται σε περισσότερα από ένα βραβευμένους,τα χρήματα είτε να μοιραστούν ισόποσα μεταξύ τους ή,για τρεις βραβευθέντες,αυτό μπορεί να χωριστεί σε ένα δεύτερο έως δύο τρίτα.Εάν ένα βραβείο απονέμεται από κοινού σε δύο ή περισσότερα βραβευθέντες,τα χρήματα είναι χωρισμένα μεταξύ τους.
Η τελετή απονομής Βραβείου Νόμπελ Φυσικής |
ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΜΕΤΑΛΛΙΟ
Τα μετάλλια βραβεία Νόμπελ,κόβονται στη Σουηδία από το Νομισματοκοπείο της Νορβηγίας από το 1902,και επιβλέπονται από το Ίδρυμα Νόμπελ.
Τα μετάλλια βραβεία Νόμπελ,κόβονται στη Σουηδία από το Νομισματοκοπείο της Νορβηγίας από το 1902,και επιβλέπονται από το Ίδρυμα Νόμπελ.
Το μετάλλιο βραβείο Νόμπελ |
Οι δυο όψεις του μεταλλίου |
Πορτρέτο του Νόμπελ εμφανίζεται επίσης στην εμπρόσθια όψη του μεταλλίου Νόμπελ Ειρήνης και το μετάλλιο για το βραβείο στα Οικονομικά,αλλά με ελαφρώς διαφορετικό σχεδιασμό.Η εικόνα στο πίσω μέρος ενός μεταλλίου ποικίλλει ανάλογα με το ίδρυμα που χορηγεί το βραβείο.Η αντίστροφη πλευρά των μεταλλίων του βραβείο Νόμπελ Χημείας και Φυσικής μοιράζονται την ίδια σχεδίαση.
ΤΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
Οι Νομπελίστες λαμβάνουν ένα δίπλωμα απευθείας από τα χέρια του βασιλιά της Σουηδίας.Κάθε δίπλωμα είναι μοναδικά σχεδιασμένο από το ίδρυμα για το Νόμπελ που λαμβάνει.
Το δίπλωμα που περιέχει μια εικόνα και κείμενο το οποίο αναφέρει το όνομα του Νόμπελ και παραπομπή γιατί πιο λόγω έλαβαν το βραβείο.
Το δίπλωμα |
ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ
Στο βραβευμένο δίνεται επίσης ένα χρηματικό ποσό όταν λαμβάνει το βραβείο Νόμπελ,με επιταγή που επιβεβαιώνει το ποσό.Το 2009,το χρηματικό ποσό ήταν 10 εκατ. SEK (1,4 εκατ. $ ΗΠΑ).Το ποσό μπορεί να διαφέρει ανάλογα τα πόσα χρήματα μπορεί να χορηγεί το Ίδρυμα Νόμπελ το συγκεκριμένο έτος.
Εάν υπάρχουν δύο νικητές σε μια συγκεκριμένη κατηγορία,το επιδοτούμενο χρηματικό βραβείο κατανέμεται ισόποσα μεταξύ των δικαιούχων.Εάν υπάρχουν τρεις,η αναθέτουσα επιτροπή έχει τη δυνατότητα της διαίρεσης της επιχορήγησης εξίσου,ή τη χορήγηση κατά το ήμισυ στον έναν παραλήπτη και ένα τέταρτο στους άλλους δύο.
Αν ο βραβευόμενος αποποιηθεί ή δεν παραλάβει το βραβείο του μέσα σε ορισμένη προθεσμία,το χρηματικό ποσό επιστρέφεται στο ίδρυμα.Σε μερικές περιπτώσεις,οι κυβερνήσεις μερικών χωρών με ολοκληρωτικά ή αυταρχικά καθεστώτα,έχουν απαγορεύσει στον βραβευμένο να δεχθεί το Βραβείο Νόμπελ.Παρ' όλα αυτά,ο βραβευμένος καταχωρίζεται στη βίβλο των κατόχων Βραβείων Νόμπελ,με την παρατήρηση «δεν αποδέχθηκε το βραβείο».
ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
Στο βραβευμένο δίνεται επίσης ένα χρηματικό ποσό |
Αν ο βραβευόμενος αποποιηθεί ή δεν παραλάβει το βραβείο του μέσα σε ορισμένη προθεσμία,το χρηματικό ποσό επιστρέφεται στο ίδρυμα.Σε μερικές περιπτώσεις,οι κυβερνήσεις μερικών χωρών με ολοκληρωτικά ή αυταρχικά καθεστώτα,έχουν απαγορεύσει στον βραβευμένο να δεχθεί το Βραβείο Νόμπελ.Παρ' όλα αυτά,ο βραβευμένος καταχωρίζεται στη βίβλο των κατόχων Βραβείων Νόμπελ,με την παρατήρηση «δεν αποδέχθηκε το βραβείο».
ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
Η επιτροπή και το ίδρυμα που ενεργεί ως επιτροπή επιλογής για το βραβείο ανακοινώνει συνήθως τα ονόματα των επιτυχόντων,τον Οκτώβριο.
Το βραβείο απονέμεται στη συνέχεια σε επίσημη τελετή και πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου,η επέτειος του θανάτου του Νόμπελ.
"Το αποκορύφωμα της τελετής βραβείων Νόμπελ στη Στοκχόλμη είναι όταν κάθε βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ κάνει βήματα προς τα εμπρός για να λάβει το βραβείο από τα χέρια της Αυτού Μεγαλειότητας του Βασιλιά της Σουηδίας.....
Παρουσία του κόσμου,ο βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ λαμβάνει τρία πράγματα:ένα δίπλωμα,ένα μετάλλιο και ένα δίπλωμα που αναγράφεται το αιτιολογικό της απονομής"
Το δημαρχείο της Στοκχόλμης |
"Το αποκορύφωμα της τελετής βραβείων Νόμπελ στη Στοκχόλμη είναι όταν κάθε βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ κάνει βήματα προς τα εμπρός για να λάβει το βραβείο από τα χέρια της Αυτού Μεγαλειότητας του Βασιλιά της Σουηδίας.....
Παρουσία του κόσμου,ο βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ λαμβάνει τρία πράγματα:ένα δίπλωμα,ένα μετάλλιο και ένα δίπλωμα που αναγράφεται το αιτιολογικό της απονομής"
Η επίσημη τελετή Νόμπελ πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο δημαρχείο της Στοκχόλμης.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΟΜΠΕΛ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΟΜΠΕΛ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
Η Επιτροπή Νόμπελ στη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών είναι υπεύθυνη για την επιλογή των υποψηφίων από τα ονόματα που υποβάλλονται προς εξέταση από ειδικευμένο προσωπικό,που έχουν προσκληθεί από επίσημες επιστολές.
Τα μέλη της επιτροπής εκλέγονται για μια περίοδο 3 ετών μεταξύ των μελών της Ακαδημίας.Κατά την αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων,η Επιτροπή επικουρείται από ειδικά επιφορτισμένους τεχνικούς συμβούλους.
Τα μέλη της επιτροπής εκλέγονται για μια περίοδο 3 ετών μεταξύ των μελών της Ακαδημίας |
Επιτροπή Νόμπελ Φυσικής 2012
Björn Jonson (Πρόεδρος)
Καθηγητής της θεμελιώδους φυσικής
Lars Bergström (Γραμματέας)
Ο καθηγητής της Θεωρητικής Φυσικής
Lars Brink (Μέλος)
Ο καθηγητής της Θεωρητικής Φυσικής Σωματιδίων
Björn Johansson (Μέλος)
Καθηγητής της Φυσικής
Anne L'Huillier (Μέλος)
Καθηγητής της Ατομικής Φυσικής
Per Delsing (Μέλος)
Καθηγητής της Φυσικής
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
Σχηματίστηκε 2 Ιούνη του 1739
Έδρα Στοκχόλμη,Σουηδία
Σύνθεση 1600 μέλη
175 ξένα μέλη
Πρόεδρος Svante Lindqvist
Η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών είναι μία από τις βασιλικές ακαδημίες της Σουηδίας.Η Ακαδημία είναι μια ανεξάρτητη,μη κυβερνητική επιστημονική οργάνωση που δρα για την προαγωγή των επιστημών,κυρίως στις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά.
Ο σκοπός της Ακαδημίας είναι να επικεντρωθεί σε πρακτικές χρήσιμες γνώσεις,και να δημοσιεύσει στα σουηδικά,προκειμένου να διαδοθούν ευρέως τα πορίσματα της Ακαδημίας.Η Ακαδημία είχε ως στόχο να είναι διαφορετική από το Royal Society of Sciences στην Ουψάλα,το οποίο είχε ιδρυθεί το 1719 και δημοσίευε στα λατινικά.
Η τοποθεσία της είναι κοντά στην εμπορική δραστηριότητα στην πρωτεύουσα της Σουηδίας (η οποία σε αντίθεση με την Ουψάλα δεν έχει πανεπιστήμιο αυτή τη στιγμή).Η ακαδημία αυτή διαμορφώθηκε με την βοήθεια της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου και της Academie Royale des Sciences του Παρισιού,στη Γαλλία.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
105 βραβεία Νόμπελ Φυσικής έχουν απονεμηθεί από το 1901.Δεν έχουν απονεμηθεί έξι φορές:το 1916,1931,1934,1940,1941,και 1942.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
105 βραβεία Νόμπελ Φυσικής έχουν απονεμηθεί από το 1901.Δεν έχουν απονεμηθεί έξι φορές:το 1916,1931,1934,1940,1941,και 1942.
Γιατί τα βραβεία Νόμπελ δεν χορηγούνται σε εκείνες τις χρονιές;Στο καταστατικό του το Ίδρυμα Νόμπελ λέει:
«Εάν κανένα από τα έργα υπό εξέταση βρίσκουν να έχουν σημασία όπως αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο,το χρηματικό έπαθλο θα είναι διαθέσιμο έως το επόμενο έτος εάν,ακόμη και τότε,το βραβείο δεν μπορεί να δοθεί,το ποσό προστίθεται στα ταμεία του Ιδρύματος."
Κατά τη διάρκεια του Α και Β Παγκοσμίου Πολέμου,λιγότερα βραβεία Νόμπελ απονεμήθηκαν.
«Εάν κανένα από τα έργα υπό εξέταση βρίσκουν να έχουν σημασία όπως αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο,το χρηματικό έπαθλο θα είναι διαθέσιμο έως το επόμενο έτος εάν,ακόμη και τότε,το βραβείο δεν μπορεί να δοθεί,το ποσό προστίθεται στα ταμεία του Ιδρύματος."
Κατά τη διάρκεια του Α και Β Παγκοσμίου Πολέμου,λιγότερα βραβεία Νόμπελ απονεμήθηκαν.
47 Βραβεία Νόμπελ Φυσικής έχουν δοθεί σε ένα μόνο φυσικό.
29 Βραβεία Νόμπελ Φυσικής μοιράζονται δύο βραβευθέντες.
29 Βραβεία Νόμπελ Φυσικής μοιράζονται από κοινού από τρεις βραβευθέντες.
Γιατί συμβαίνει αυτό;Στο καταστατικό του το Ίδρυμα Νόμπελ λέει:
"Ένα ποσοστό του βραβείου μπορεί να είναι εξίσου μεταξύ δύο έργων,καθένα από τα οποία θεωρείται ότι αξίζει ένα βραβείο.Εάν μια εργασία που ανταμείβεται έχει παραχθεί από δύο ή τρία άτομα,το βραβείο πρέπει να απονεμηθεί σε όλους από κοινού.Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το ποσοστό του βραβείου να επιμερίζεται σε περισσότερα από τρία άτομα."
"Ένα ποσοστό του βραβείου μπορεί να είναι εξίσου μεταξύ δύο έργων,καθένα από τα οποία θεωρείται ότι αξίζει ένα βραβείο.Εάν μια εργασία που ανταμείβεται έχει παραχθεί από δύο ή τρία άτομα,το βραβείο πρέπει να απονεμηθεί σε όλους από κοινού.Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το ποσοστό του βραβείου να επιμερίζεται σε περισσότερα από τρία άτομα."
ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΙ
Το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής απονεμήθηκε σε 192 βραβευθέντες 1901-2011.
Ο John Bardeen |
Ο ΝΕΑΡΟΤΕΡΟΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑΣ ΦΥΣΙΚΟΣ
Μέχρι σήμερα,ο νεότερος βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ στη Φυσική είναι ο Lawrence Bragg.
Ο Ουίλιαμ Λώρενς Μπραγκ (William Lawrence Bragg,31 Μαρτίου 1890–1 Ιουλίου 1971) ήταν Βρετανός φυσικός που γεννήθηκε στην Αυστραλία και μοιράστηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1915 με τον πατέρα του,τον Ουίλιαμ Χένρι Μπραγκ,όταν ο οποίος ήταν 25 χρονών.
Ο Lawrence Bragg |
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ στη Φυσική μέχρι σήμερα είναι ο Raymond Davis Jr,ο οποίος ήταν 88 ετών όταν του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 2002.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ
Από τα 191 άτομα που απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική,μόνο δύο είναι γυναίκες.
ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΟΙ
Ο John Bardeen είναι το μόνο πρόσωπο που έχει λάβει το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική δύο φορές.
Η Μαρία Κιουρί τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ δύο φορές,μία φορά στη Φυσική και στη Χημεία μια φορά.
Η Μαρία Κιουρί τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ δύο φορές,μία φορά στη Φυσική και στη Χημεία μια φορά.
John Bardeen
Νόμπελ Φυσικής 1956
Νόμπελ Φυσικής 1972
Marie Curie
Νόμπελ Φυσικής 1903
Νόμπελ Χημείας 1911
ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΜΠΕΛ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
Δεν έχει υπάρξει κανένα μεταθανάτιο βραβείο Νόμπελ στη Φυσική.Από το 1974,το καταστατικό του το Ίδρυμα Νόμπελ ορίζει ότι ένα βραβείο δεν μπορεί να απονεμηθεί μετά θάνατον,εκτός εάν ο θάνατος επήλθε μετά την ανακοίνωση του βραβείου Νόμπελ.
Πριν από το 1974,το βραβείο Νόμπελ έχει απονεμηθεί μόνο μετά τον θάνατό του δύο φορές:Στον Dag Hammarskjold (Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 1961) και στον Erik Axel Karlfeldt (Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1931).
Πριν από το 1974,το βραβείο Νόμπελ έχει απονεμηθεί μόνο μετά τον θάνατό του δύο φορές:Στον Dag Hammarskjold (Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης 1961) και στον Erik Axel Karlfeldt (Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1931).
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ
Παντρεμένα ζευγάρια:
Στη Marie Curie και στον Pierre Curie απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1903.Η Μαρία Κιουρί τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για δεύτερη φορά το 1911,αυτή τη φορά να λαμβάνει το βραβείο Νόμπελ Χημείας.
Στη Marie Curie και στον Pierre Curie απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1903.Η Μαρία Κιουρί τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για δεύτερη φορά το 1911,αυτή τη φορά να λαμβάνει το βραβείο Νόμπελ Χημείας.
Μία από τις κόρες της Μαρίας και του Πιέρ Κιουρί,η Irene Joliot-Curie,τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1935 μαζί με τον σύζυγό της Frédéric Joliot.
O William Bragg και Lawrence Bragg,1915
O Niels Bohr,1922 και O Aage Ν. Bohr,1975
O Manne Siegbahn,1924 και O Kai Μ. Siegbahn,1981
O JJ Thomson,1906 και O George Paget Thomson,1937
O Kai Μ. Siegbahn |
O Manne Siegbahn |
O JJ Thomson και O George Paget Thomson |
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΝΟΜΠΕΛ ΦΥΣΙΚΗΣ
Έτος | Όνομα | Χώρα | Θέμα | |
---|---|---|---|---|
1901 | Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν | Πρωσία | «για την ανακάλυψη των ακτίνων Χ» | |
1902 | Χέντρικ Αντόον Λόρεντζ | Ολλανδία | «για τις έρευνές τους πάνω στην επιρροή του μαγνητισμού σε φαινόμενα ακτινοβολίας» (Φαινόμενο Ζέεμαν) | |
Πιέτερ Ζέεμαν | ||||
1903 | Ανρί Μπεκερέλ | Γαλλία | «για την ανακάλυψη της αυθόρμητης ραδιενέργειας» | |
Πιερ Κιουρί | Γαλλία | «για τις έρευνές τους πάνω στα φαινόμενα ακτινοβολίας που ανακάλυψε ο Ανρί Μπεκερέλ» | ||
Μαρία Κιουρί | Πολωνία | |||
1904 | Τζον Ουίλιαμ Στρατ, 3ος Βαρώνος Ράλεϊ | Αγγλία | «για τις έρευνές του πάνω στις πυκνότητες των πιο σημαντικών αερίων και για την ανακάλυψη του αργού σε συσχέτιση με τις παραπάνω μελέτε» | |
1905 | Φίλιπ Έντουαρντ Άντον φον Λέναρντ | Γερμανία | «για τις εργασίες του επί των καθοδικών ακτίνων» | |
1906 | Σερ Τζόζεφ Τζον Τόμσον | Αγγλία | «ως αναγνώριση για τη συμβολή του στις θεωρητικές και πειραματικές εργασίες επί της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των αερίων» | |
1907 | Άλμπερτ Έιμπραχαμ Μάικελσον | Η.Π.Α | «για τις οπτικές συσκευές ακριβείας (που κατασκεύασε) και τις εργασίες στη Φασματοσκοπία που ακολούθησαν με τη βοήθειά τους». Βλ. και Πείραμα Μάικελσον-Μόρλεϋ | |
1908 | Γκάμπριελ Λίπμαν | Λουξεμβούργο | «για τη μέθοδο της αναπαραγωγής χρωμάτων φωτογραφικά, βασισμένη στο φαινόμενο της συμβολής» | |
1909 | Γκουλιέλμο Μαρκόνι | Ιταλία | «για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της ασύρματης τηλεγραφίας» | |
Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν | Γερμανία | |||
1910 | Γιοχάνες Ντίντερικ Βαν Ντερ Βάαλς | Ολλανδία | «για την εργασία του στην καταστατική εξίσωση για τα αέρια και τα υγρά» | |
1911 | Βίλχελμ Βιν | Γερμανία | «για τις ανακαλύψεις του πάνω στους νόμους που διέπουν τη θερμική ακτινοβολία» | |
1912 | Νιλς Γκούσταφ Νταλέν | Σουηδία | «για την εφεύρεση των αυτόματων ρυθμιστών για το φωτισμό σε φάρους και σημαδούρες» | |
1913 | Χάικε Κάμερλιν | Ολλανδία | «για τις έρευνες στις ιδιότητες της ύλης σε χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες οδήγησαν στην παραγωγή του υγρού ήλιου» | |
1914 | Μαξ φον Λάουε | Γερμανία | «για την ανακάλυψη της σκέδασης των ακτίνων Χ από κρυστάλλους» | |
1915 | Σερ Γουίλιαμ Χένρι Μπραγκ | Αγγλία | «για τη συμβολή τους στην ανάλυση της κρυσταλλικής δομής με ακτίνες Χ» | |
Γουίλιαμ Λόρενς Μπραγκ | ||||
1916 | Δεν δόθηκε | |||
1917 | Τσαρλς Γκλόβερ Μπάρκλα | Αγγλία | «για την ανακάλυψη της χαρακτηριστικής ακτινοβολίας Ρέντγκεν των στοιχείων» | |
1918 | Μαξ Πλανκ | Γερμανία | «ως αναγνώριση για τη συμβολή του στην εξέλιξη της φυσικής με την ανακάλυψη των κβάντων ενέργειας» | |
1919 | Γιοχάννες Σταρκ | Γερμανία | «για την ανακάλυψη του φαινομένου Ντόπλερ» | |
1920 | Σαρλ Εντουάρ Γκιγιόμ | Ελβετία | «για τη συμβολή του σε πειράματα ακριβείας, μέσω της ανακάλυψης ανωμαλιών στα κράματα νικελίου - ατσαλιού» | |
1921 | Άλμπερτ Αινστάιν | Γερμανία | «για τη συμβολή του στη θεωρητική φυσική, και για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου» | |
1922 | Νιλς Χένρικ Ντάβιντ Μπορ | Δανία | «για την έρευνά του επί της δομής των ατόμων και της ακτινοβολίας που προέρχεται από αυτά» | |
1923 | Ρόμπερτ Άντριους Μίλλικαν | Η.Π.Α | «για την εργασία του πάνω στο στοιχειώδες φορτίο του ηλεκτρικού ρεύματος και στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο» | |
1924 | Καρλ Σίγκμπαν | Σουηδία | «για την εργασία του πάνω στη στερεοσκοπία ακτίνων Χ» | |
1925 | Τζέημς Φρανκ | Γερμανία | «για την ανακάλυψη των νόμων που διέπουν την κρούση ενός ηλεκτρονίου με ένα άτομο» | |
Γκούσταφ Χερτς | ||||
1926 | Ζαν Μπατίστ Περέν | Γαλλία | «για την εργασία του επί της ασυνεχούς δομής της ύλης» | |
1927 | Άρθουρ Χόλι Κόμπτον | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη του φαινομένου που πήρε το όνομά του, βλ. Φαινόμενο Κόμπτον» | |
Τσαρλς Τόμσον Ρις Γουίλσον | Σκωτία | «για τη μέθοδο που κάνει ορατές τις τροχιές φορτισμένων σωματιδίων, μέσω υγροποίησης σταγονιδίων» | ||
1928 | Όουεν Γουίλανς Ρίτσαρντσον | Αγγλία | «για την εργασία του στο θερμιονικό φαινόμενο και ειδικότερα για την ανακάλυψη του νόμου που πήρε το όνομά του» | |
1929 | Πρίγκηπας Λουί-Βικτόρ Πιερ Ραϋμόν, Δούκας του Μπρολί | Γαλλία | «για την ανακάλυψη της κυματικής φύσης των ηλεκτρονίων» | |
1930 | Τσαντρασεχάρα Βενκάτα Ραμάν | Ινδία | «για την εργασία του στη διάχυση του φωτός και την ανακάλυψη του φαινομένου που φέρει το όνομά του» | |
1931 | Δεν απονεμήθηκε | |||
1932 | Βέρνερ Καρλ Χάιζενμπεργκ | Γερμανία | «για τη δημιουργία της Κβαντομηχανικής» | |
1933 | Έρβιν Σρέντιγκερ | Αυστρία | «για την ανακάλυψη νέων, παραγωγικών μορφών της ατομικής θεωρίας» | |
Πολ Άντριεν Μορίς Ντιράκ | Αγγλία | |||
1934 | Δεν δόθηκε | |||
1935 | Τζέιμς Τσάντγουικ | Αγγλία | «για την ανακάλυψη του νετρονίου» | |
1936 | Βίκτορ Φραντς Ες | Αυστρία | «για την ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας» | |
Καρλ Ντέιβιντ Άντερσον | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη του ποζιτρονίου» | ||
1937 | Κλίντον Τζόζεφ Ντέιβισον | Η.Π.Α | «για την πειραματική ανακάλυψη της σκέδασης ηλεκτρονίων από κρυστάλλους» | |
Τζορτζ Τόμσον | Αγγλία | |||
1938 | Ενρίκο Φέρμι | Ιταλία | «για την απόδειξη ύπαρξης καινούριων ραδιενεργών στοιχείων παραγόμενων με εκπομπή νετρονίου και για τη σχετική ανακάλυψη πυρηνικών αντιδράσεων προκαλούμενων από αργά νετρόνια» | |
1939 | Έρνεστ Ορλάντο Λόρενς | Η.Π.Α | «για την εφεύρεση και την εξέλιξη του κυκλότρου και για τα αποτελέσματα που αποκτήθηκαν μέσω αυτού, κυρίως αυτά που αφορούν τεχνητά ραδιενεργά στοιχεία» | |
1940 | Δεν δόθηκε | |||
1941 | Δεν δόθηκε | |||
1942 | Δεν δόθηκε | |||
1943 | Όττο Στερν | Γερμανία | «για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της μεθόδου των μοριακών ακτίνων». | |
1944 | Ίσιντορ Ισαάκ Ράμπι | Η.Π.Α | «για τη μέθοδο καταγραφής των μαγνητικών ιδιοτήτων του ατομικού πυρήνα». | |
1945 | Βόλφγκανγκ Πάουλι | Αυστρία | «για την ανακάλυψη της Απαγορευτικής Αρχής» που φέρει το όνομά του. | |
1946 | Πέρσι Γουίλλιαμς Μπρίντγκμαν | Η.Π.Α | «για την εφεύρεση μιας συσκευής ικανής να παράγει εξαιρετικά υψηλές πιέσεις και για τις ανακαλύψεις που έκανε στο πεδίο της Φυσικής υψηλών πιέσεων» | |
1947 | Έντουαρντ Βίκτορ Άπλετον | Αγγλία | «για τις έρευνές του στη Φυσική της ατμόσφαιρας, και για την ανακάλυψη του λεγόμενου στρώματος Άπλετον» | |
1948 | Πάτρικ Μέιναρντ Στιούαρτ Μπλάκετ | Αγγλία | «για την εξέλιξη της μεθόδου του θαλάμου Γουίλσον (cloud chamber) και για τις ανακαλύψεις στην Πυρηνική Φυσική και την κοσμική ακτινοβολία» | |
1949 | Χιντέκι Γιουκάουα | Ιαπωνία | «για την πρόβλεψη της ύπαρξης των μεσονίων, βασισμένη σε θεωρητική εργασία επί των πυρηνικών δυνάμεων» | |
1950 | Σέσιλ Φρανκ Πάουελ | Αγγλία | «για την ανάπτυξη της φωτογραφικής μεθόδου μελέτης πυρηνικών διεργασιών και για τις ανακαλύψεις σχετικά με μεσόνια που έγιναν με αυτή τη μέθοδο» | |
1951 | Τζον Ντάγκλας Κόκροφτ | Αγγλία | «για την πρωτότυπη εργασία τους πάνω στη μετατροπή του ατομικού πηρήνα, με τεχνητώς επιταχυνθέντα ατομικά σωματίδια» | |
Έρνεστ Τόμας Σάιντον Γουόλτον | Ιρλανδία | |||
1952 | Φέλιξ Μπλοχ | Η.Π.Α | «για την ανάπτυξη νέων μεθόδων στα πυρηνικά μαγνητικά πειράματα ακριβείας, και για τις ανακαλύψεις που έγιναν σχετικά με αυτά» | |
Έντουαρντ Μιλς Πάρσελλ | Η.Π.Α | |||
1953 | Φριτς Φρέντερικ Ζερνίκε | Ολλανδία | ||
1954 | Μαξ Μπορν | Αγγλία | «για τη θεμελιώδη έρευνα στην Κβαντική μηχανική, ειδικότερα για τη στατιστική ερμηνεία της κυματοσυνάρτησης» | |
Βάλτερ Μπότε | Δυτική Γερμανία | «για τη συμπτωτική μέθοδο και τις ανακαλύψεις που έγιναν σχετικά με αυτή» | ||
1955 | Γουίλις Γιουτζίν Λαμπ | Η.Π.Α | «για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τη λεπτή υφή του φάσματος του υδρογόνου» | |
Πόλυκαρπ Κους | Η.Π.Α | «για τον ακριβή προσδιορισμό της μαγνητικής ροπής του ηλεκτρονίου» | ||
1956 | Τζον Μπαρντίν | Η.Π.Α | «για τις έρευνές τους επί των ημιαγωγών και για την ανακάλυψη του τρανζίστορ» | |
Γουόλτερ Χάουζερ Μπράταιην | Η.Π.Α | |||
Γουίλλιαμ Μπράντφορντ Σόκλεϋ | Η.Π.Α | |||
1957 | Τσουνγκ Ντάο Λι | Δημοκρατία της Κίνας | «για τη βαθιά έρευνα των λεγόμενων «νόμων ομοτιμίας» (parity laws), η οποία οδήγησε σε πολύ σημαντικές ανακαλύψεις σχετικά με τα στοιχειώδη σωματίδια» | |
Τσεν Νινγκ Γιανγκ | Δημοκρατία της Κίνας | |||
1958 | Πάβελ Αλεξέγιεβιτς Τσερενκόφ | Σοβιετική Ένωση | «για την ανακάλυψη και την ερμηνεία του φαινομένου Τσερενκόφ-Βαβίλοφ» | |
Ίλια Φρανκ | ||||
Ίγκορ Γιεβγκένιεβιτς Ταμ | ||||
1959 | Όουεν Τσάμπερλεϊν | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη του αντιπρωτονίου» | |
Εμίλιο Τζίνο Σεγκρέ | Ιταλία | |||
1960 | Ντόναλτ Άρθουρ Γκλέιζερ | Η.Π.Α | «για την εφεύρεση του θαλάμου φυσαλίδων» | |
1961 | Ρόμπερτ Χόφσταντερ | Η.Π.Α | «για τις πρωτότυπες μελέτες της σκέδασης ηλεκτρονίου από ατομικό πυρήνα, και για τις σχετικές ανακαλύψεις σχετικά με τη δομή των νουκλεονίων» | |
Ρούντολφ Λούντβιχ Μέσμπαουερ | Δυτική Γερμανία | «για τις έρευνες σχετικά με την ακτινοβολία γάμμα και την ανακάλυψη του φαινομένου που πήρε το όνομά του». Δείτε: Φαινόμενο Μοσμπάουερ» | ||
1962 | Λεβ Νταβίντοβιτς Λαντάου | Σοβιετική Ένωση | «για τις πρωτότυπες θεωρίες του σχετικά με τη συμπυκνωμένη ύλη, και ειδικότερα για το υγρό ήλιο» | |
1963 | Γιουτζίν Γουίγκνερ | Ουγγαρία | «για τη συμβολή του στη θεωρία του ατομικού πυρήνα και των στοιχειωδών σωματιδίων, ειδικότερα μέσω της ανακάλυψης και εφαρμογής θεμελιωδών αρχών συμμετρίας» | |
Μαρία Γκέπερτ-Μάγιερ | Γερμανία | «για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη δομή των πυρηνικών φλοιών» | ||
Τ. Χανς Ντ. Γιένσεν | Γερμανία | |||
1964 | Νικολάι Γκεννάντιεβιτς Μπάσοφ | Σοβιετική Ένωση | «για τη θεμελιώδη εργασία τους στον τομέα της κβαντικής ηλεκτρονικής, η οποία οδήγησε στην κατασκευή ταλαντωτών και ενισχυτών βασισμένων στην αρχή Μέιζερ-λέιζερ» | |
Αλεξάντρ Πρόχοροφ | Σοβιετική Ένωση | |||
Τσαρλς Χαρντ Τάουνς | Η.Π.Α | |||
1965 | Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν | Η.Π.Α | «για τη θεμελιώδη τους εργασία στον τομέα της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, με βαθιές συνέπειες στη Σωματιδιακή Φυσική» | |
Τζούλιαν Σβίνγκερ | Η.Π.Α | |||
Σιν-Ιτίρο Τομονάγκα, | Ιαπωνία | |||
1966 | Αλφρέντ Καστλέρ | Γαλλία | «για την ανακάλυψη και εξέλιξη οπτικών μεθόδων για τη μελέτη των ερτζιανών συντονισμών των ατόμων» | |
1967 | Χανς Αλμπρεχτ Μπέτε | Η.Π.Α | «για τη συμβολή του επί των πυρηνικών διεργασιών, ειδικότερα για τις ανακαλύψεις σχετικά με την παραγωγή ενέργειας στα άστρα» | |
1968 | Λούις Άλβαρεζ | Η.Π.Α | «για τη συμβολή του στη Σωματιδιακή Φυσική, ειδικότερα για την ανακάλυψη ενός μεγάλου αριθμού καταστάσεων συντονισμού» | |
1969 | Μάρεϋ Γκελ-Μαν | Η.Π.Α | «για τη συμβολή του και τις ανακαλύψεις σχετικά με την κατηγοριοποίηση των στοιχειωδών σωματιδίων και τις αλληλεπιδράσεις τους» | |
1970 | Χανς Όλοφ Γκόστα Αλφβέν | Σουηδία | «για τη θεμελιώδη εργασία του και τις ανακαλύψεις του στη Μαγνητοϋδροδυναμική, με ποικίλες εφαρμογές σε διαφορετικά πεδία της Φυσικής Πλάσματος» | |
Λουί Νεέλ | Γαλλία | «για τη θεμελιώδη εργασία του και τις ανακαλύψεις σχετικά με τον σιδηρομαγνητισμό και τον παραμαγνητισμό, οι οποίες οδήγησαν σε σημαντικές εφαρμογές στη Φυσική στερεάς κατάστασης» | ||
1971 | Ντένις Γκέιμπορ | Αγγλία | «για την εφεύρεση και εξέλιξη της ολογραφικής μεθόδου» | |
1972 | Τζον Μπαρντίν | Η.Π.Α | «για την από κοινού εξέλιξη της θεωρίας της υπεραγωγιμότητας, (Θεωρία BCS)». | |
Λέον Νιλ Κούπερ | Η.Π.Α | |||
Τζον Ρόμπερτ Σρίφερ | Η.Π.Α | |||
1973 | Λέο Εσάκι | Ιαπωνία | «για τις πειραματικές ανακαλύψεις τους σχετικά με το Φαινόμενο Σήραγγας σε ημιαγωγούς και υπεραγωγούς» | |
Ίβαρ Γκιέβερ | Η.Π.Α Νορβηγία | |||
Μπράιαν Τζόζεφσον | Ουαλία | «για τις θεωρητικές προβλέψεις των ιδιοτήτων ενός υπεραγωγού, ειδικότερα για τα φαινόμενα που είναι γνωστά ως φαινόμενα Τζόζεφσον» | ||
1974 | Μάρτιν Ράιλ | Αγγλία | «για την πρωτότυπη εργασία τους στη Ραδιοαστροφυσική: Ο Ράιλ για τις παρατηρήσεις και τις εφευρέσεις του, ο Χιούις για τον σημαντικό ρόλο στην ανακάλυψη των πάλσαρ» | |
Άντονι Χίουις | Αγγλία | |||
1975 | Άαγκε Μπορ | Δανία | «για την ανακάλυψη της συσχέτισης μεταξύ της ολικής και της σωματιδιακής κίνησης στον ατομικό πυρήνα, και για την εξέλιξη της θεωρίας της δομής των ατομικών πυρήνων βασισμένη στην παραπάνω συσχέτιση» | |
Μπεν Ρόι Μότελσον | Δανία | |||
Λέο Τζέιμς Ρέινγουότερ | Η.Π.Α | |||
1976 | Μπάρτον Ρίχτερ | Η.Π.Α | «για την πρωτότυπη εργασία τους στην ανακάλυψη ενός βαρέος στοιχειώδους σωματίου νέου είδους. Συγκεκριμένα, για την ανακάλυψη του J/Ψ σωματιδίου και για την επιβεβαίωση της ιδέας ότι η βαρυονική ύλη (όπως το πρωτόνιο και το νετρόνιο) είναι φταγμένη από κουάρκ» | |
Σάμιουελ Τσάο Τσουνγκ Τινγκ | Η.Π.Α | |||
1977 | Φίλιπ Γουόρεν Άντερσον | Η.Π.Α | «για τις θεμελιώδεις θεωρητικές έρευνες της ηλεκτρονιακής δομής μαγνητικών και διαταραγμένων συστημάτων» | |
Νέβιλ Φράνσις Μοτ | Αγγλία | |||
Τζον Χάσμπρουκ βαν Βλεκ | Η.Π.Α | |||
1978 | Πιοτρ Λεονίντοβιτς Καπίτσα | Σοβιετική Ένωση | «για τις βασικές εφευρέσεις και ανακαλύψεις στον τομέα της Φυσικής χαμηλών θερμοκρασιών» | |
Άρνο Άλαν Πενζίας | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη της ακτινοβολίας υποβάθρου στην περιοχή των μικροκυμάτων» | ||
Ρόμπερτ Γούντροου Γουίλσον | Η.Π.Α | |||
1979 | Σέλντον Λι Γκλάσοου | Η.Π.Α | «για τη συμβολή τους στη θεωρία των ενοποιημένων ηλεκτρασθενών αλληλεπιδράσεων των στοιχειωδών σωματιδίων, η οποία συμπεριλάμβανε μεταξύ άλλων και την πρόβλεψη των φορέων της ασθενούς αλληλεπίδρασης, τα W και Ζ μποζόνια» | |
Αμπντούς Σαλάμ | Πακιστάν | |||
Στίβεν Βάινμπεργκ | Η.Π.Α | |||
1980 | Τζέιμς Γουότσον Κρόνιν | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη των παραβιάσεων θεμελιωδών αρχών συμμετρίας στην καταστροφή των ουδέτερωνΚ-μεσονίων» | |
Βαλ Λόγκτσον Φιτς | Η.Π.Α | |||
1981 | Νίκολας Μπλέμπεργκεν | Η.Π.Α | «για τη συμβολή τους στην εξέλιξη της Φασματοσκοπίας με λέιζερ» | |
Άρθουρ Λέοναρντ Σόουλοου | Η.Π.Α | |||
Κάι Μαν Μπέργε Σίγκμπαν | Σουηδία | «για τη συμβολή του στην εξέλιξη της υψηλής ανάλυσης ηλεκτρονικής φασματοσκοπίας» | ||
1982 | Κένεθ Τ. Γουίλσον | Η.Π.Α | «για τη θεωρία των κρίσιμων φαινομένων, σε συσχέτιση με τις μετατροπές φάσεων» | |
1983 | Σουμπραμανιάν Τσαντρασεχάρ | Ινδία/ Η.Π.Α | «για τις θεωρητικές μελέτες των φυσικών διεργασιών της δομής και της εξέλιξης των άστρων. Δες Όριο Τσαντρασεκάρ» | |
Γουίλιαμ Άλφρεντ Φάουλερ | Η.Π.Α | «για τις θεωρητικές και πειραματικές μελέτες των πυρηνικών διεργασιών στον σχηματισμό των χημικών στοιχείων στο Σύμπαν» | ||
1984 | Κάρλο Ρούμπια | Ιταλία | «για τις σημαντικές συμβολές τους, που οδήγησαν στην ανακάλυψη των σωματιδιακών πεδίων W και Ζ, φορέων της ασθενούς αλληλεπίδρασης» | |
Σιμόν βαν ντερ Μέερ | Ολλανδία | |||
1985 | Κλάους φον Κλίτσινγκ | Δυτική Γερμανία | «για την ανακάλυψη του Κβαντικού Φαινόμενου Hall» | |
1986 | Ερνστ Ρούσκα | Δυτική Γερμανία | «για τη θεμελιώδη εργασία του στην ηλεκτρονική Οπτική, και για τον σχεδιασμό του πρώτου ηλεκτρονικού μικροσκοπίου» | |
Γκέρντ Μπίνιχ | Δυτική Γερμανία | «για τον σχεδιασμό του μικροσκοπίου ανιχνευτή σήραγγας (scanning tunneling microscope)» | ||
Χάινριχ Ρόρερ | Ελβετία | |||
1987 | Γιοχάνες Γκέοργκ Μπέντορτς | Δυτική Γερμανία | «για τη σημαντική ανακάλυψη της υπεραγωγιμότητας σε κεραμικά υλικά» | |
Καρλ Αλεξάντερ Μίλερ | Ελβετία | |||
1988 | Λέον Μαξ Λέντερμαν | Η.Π.Α | «για τη μέθοδο ακτινοβολίας νετρίνου και για την αποσαφήνιση της διπλέτας των λεπτονίων μέσω της ανακάλυψης του νετρίνου του μιονίου» | |
Μέλβιν Σβαρτς | Η.Π.Α | |||
Τζακ Στάινμπεργκερ | Η.Π.Α | |||
1989 | Νόρμαν Φόστερ Ράμσεϋ | Η.Π.Α | «για την εφεύρεση της μεθόδου απομονωμένων ταλαντωτικών πεδίων και για τη χρήση της σε ατομικά ρολόγια» | |
Χανς Γκοργκ Ντέμελτ | Η.Π.Α | «για την εξέλιξη της τεχνικής της παγίδας ιονισμού» | ||
Βόλφγκανγκ Πάουλ | Δυτική Γερμανία | |||
1990 | Τζερόμ Ισαάκ Φρίντμαν | Η.Π.Α | «για τις πρωτότυπες έρευνες σχετικά με τη βαθιά ανελαστική σκέδαση ηλεκτρονίων σε πρωτόνια και δέσμια νετρόνια, οι οποίες ήταν πολύ σημαντικές για την εξέλιξη του μοντέλου των κουάρκ στη Σωματιδιακή Φυσική» | |
Χένρι Γουέι Κένταλ | Η.Π.Α | |||
Ρίτσαρντ Έντουαρντ Τέιλορ | Καναδάς | |||
1991 | Πιερ-Ζιλ ντε Ζεν | Γαλλία | «για την ανακάλυψη ότι οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν για τη μελέτη φαινομένων σε απλά συστήματα μπορούν να γενικευθούν για πιο πολύπλοκες μορφές της ύλης, ειδικότερα σε υγρούς κρυστάλλους και πολυμερή» | |
1992 | Ζωρζ Σαρπάκ | Γαλλία | «για την εφεύρεση και την ανάπτυξη των ανιχνευτών σωματιδίων» | |
1993 | Ράσελ Άλαν Χαλς | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη ενός νέου τύπου πάλσαρ, η οποία άνοιξε νέες προοπτικές για τη μελέτη της βαρύτητας» | |
Τζόσεφ Χούτον Τέιλορ. | Η.Π.Α | |||
1994 | Μπέρτραμ Νέβιλ Μπρόκχαους | Καναδάς | «για την ανάπτυξη της φασματοσκοπίας των νετρονίων» | |
Κλίφορντ Γκλένγουντ Σαλ | Η.Π.Α | «για την ανάπτυξη της τεχνικής απορρόφησης νετρονίων (neutron diffraction)» | ||
1995 | Μάρτιν Λιούις Περλ | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη του λεπτονίου ταυ» | |
Φρέντερικ Ράινες | Η.Π.Α | «για την ανίχνευση του νετρίνου» | ||
1996 | Ντέιβιντ Μόρις Λι | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη της υπερρευστότητας στο ήλιο-3» | |
Ντάγκλας Ντιν Όσεροφ | Η.Π.Α | |||
Ρόμπερτ Κόλμαν Ρίτσαρντσον | Η.Π.Α | |||
1997 | Στίβεν Τσου | Η.Π.Α | «για την ανάπτυξη των μεθόδων ψύξης και παγίδευσης ατόμων με ακτίνες λέιζερ» | |
Κλοντ Κοέν-Τανούτζι | Γαλλία | |||
Γουίλλιαμ Ντάνιελ Φίλιπς | Η.Π.Α | |||
1998 | Ρόμπερτ Μ. Λόλιν | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη μιας νέας μορφής κβαντικού ρευστού με ελαφρώς φορτισμένες διεγέρσεις» | |
Χορστ Λούντβιχ Στέρμερ | Γερμανία | |||
Ντανιέλ Τσι Τσούι | Η.Π.Α | |||
1999 | Γκεράρντους Xουφτ | Ολλανδία | «για την αποσαφήνιση της κβαντικής δομής των ηλεκτρασθενών αλληλεπιδράσεων στη Φυσική» | |
Μάρτινους Τ.Τ. Φέλτμαν | Ολλανδία | |||
2000 | Ζόρες Ιβάνοβιτς Αλφέροφ | Ρωσία | «για την ανάπτυξη των ετεροδομών των ημιαγωγών που χρησιμοποιούνται σε υψηλές ταχύτητες και στην οπτικοηλεκτρονική» | |
Χέρμπερτ Κρέμερ | Γερμανία | |||
Τζακ Κίλμπυ | Η.Π.Α | «για τη συμμετοχή του στην εφεύρεση του ολοκληρωμένου κυκλώματος» | ||
2001 | Έρικ Άλιν Κόρνελ | Η.Π.Α | «για το επίτευγμα της συμπύκνωσης Bose-Einstein σε αέρια νέφη αλκακικών ατόμων, και για τις πρώιμες θεμελιώδεις μελέτες τους επί των ιδιοτήτων της συμπύκνωσης» | |
Καρλ Έντουιν Βίμαν | Η.Π.Α | |||
Βόλφγκανγκ Κέτερλε | Γερμανία | |||
2002 | Ρέιμοντ Ντέιβις | Η.Π.Α | «για την πρωτότυπη συμβολή τους στην αστροφυσική, ειδικότερα στην ανίχνευση των κοσμικών νετρίνων» | |
Μασατόσι Κοσίμπα | Ιαπωνία | |||
Ρικάρντο Τζιακόνι | Η.Π.Α | «για την πρωτότυπη συμβολή του στην αστροφυσική, η οποία οδήγησε στην ανακάλυψη των πηγών των κοσμικών ακτίνων Χ» | ||
2003 | Αλεξέι Αλεξέγιεβιτς Αμπρικόσοφ | Ρωσία Η.Π.Α | «για την πρωτότυπη συμβολή τους στη θεωρία των ημιαγωγών και των υπερρευστών» | |
Βίταλι Λαζάρεβιτς Γκίνσμπουργκ | Ρωσία | |||
Άντονι Τζέιμς Λέγκετ | Η.Π.Α Αγγλία | |||
2004 | Ντέιβιντ Γκρος | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη της ασυμπτωτικής ελευθερίας στη θεωρία των ισχυρών αλληλεπιδράσεων» | |
Ντέιβιντ Πόλιτζερ | Η.Π.Α | |||
Φρανκ Γουίλτσεκ | Η.Π.Α | |||
2005 | Ρόυ Τζ. Γκλάουμπερ | Η.Π.Α | «για τη συνεισφορά του στην κβαντική θεωρία οπτικής συμφωνίας» | |
Τζον Λ. Χολ | Η.Π.Α | «για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της φασματοσκοπίας ακριβείας βασισμένης σε λέιζερ, συμπεριλαμβανομένης της τεχνικής συνδυασμού οπτικών συχνοτήτων (optical frequency comb technique)» | ||
Τέοντορ Β. Χενς | Γερμανία | |||
2006 | Τζον Μέιδερ | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη της μορφής του μελανού σώματος και της ανισοτροπίας στην κοσμική ακτινοβολία μικροκυμάτων υποβάθρου» | |
Τζορτζ Σμουτ | Η.Π.Α | |||
2007 | Αλμπέρ Φερ | Γαλλία | «για την ανακάλυψη του φαινομένου της γιγάντιας μαγνητοαντίστασης (GRΜ)» | |
Πέτερ Γκρίνμπεργκ | Γερμανία | |||
2008 | Μακότο Κομπαγιάσι | Ιαπωνία | «για την ανακάλυψη της προέλευσης της σπασμένης συμμετρίας, η οποία προβλέπει την ύπαρξη στη φύση τουλάχιστον τριών οικογενειών από κουάρκς» | |
Τοσιχίντε Μασκάουα | Ιαπωνία | |||
Γιοϊσίρο Νάμπου | Ιαπωνία | «για την ανακάλυψη του μηχανισμού της αυτογενούς σπασμένης συμμετρίας στην υποατομική φυσική» | ||
2009 | Τσαρλς Κάο | Χονγκ Κονγκ Αγγλία Η.Π.Α | «για τα επιτεύγματα σχετικά με τη μετάδοση του φωτός σε ίνες για την οπτική επικοινωνία» | |
Γουίλαρντ Μπόυλ | Καναδάς Η.Π.Α | «για την εφεύρεση ενός κυκλώματος ημιαγωγών απεικόνισης - τον αισθητήρα CCD» | ||
Τζορτζ Σμιθ | Η.Π.Α | |||
2010 | Αντρέ Γκέιμ | Ρωσία Ολλανδία | «για τα επαναστατικά τους πειράματα που αφορούν το δισδιάστατο υλικό γραφένιο» | |
Κονσταντίν Νοβοσέλοφ | Ρωσία Ηνωμένο Βασίλειο | |||
2011 | Σαμ Περλμάτερ | Η.Π.Α | «για την ανακάλυψη της επιταχυνόμενης διαστολής του Σύμπαντος από παρατηρήσεις των μακρινών υπερκαινοφανών» | |
Μπράιαν Σμιντ | Αυστραλία Η.Π.Α | |||
Άνταμ Ρις | Η.Π.Α | |||
2012 | Σερζ Αρός | Γαλλία | «για τις επαναστατικές πειραματικές μεθόδους που επιτρέπουν τη μέτρηση και το χειρισμό μεμονωμένων κβαντικών συστημάτων» | |
Ντέιβιντ Γουάινλαντ | Η.Π.Α | |||
2013 | Πίτερ Χιγκς | Ηνωμένο Βασίλειο | «για τη θεωρητική ανακάλυψη του μηχανισμού που συνεισφέρει στην κατανόησή μας για την προέλευση της μάζας των υποατομικών σωματιδίων, ο οποίος πρόσφατα επιβεβαιώθηκε με την ανακάλυψη του προβλεπόμενου στοιχειώδους σωματιδίου, από τα πειράματα ATLAS και CMS του επιταχυντή LHC του CERΝ» | |
Φρανσουά Ανγκλέρ | Βέλγιο | |||
2014 | Ισάμου Ακαζάκι | Ιαπωνία | «για την ανακάλυψη φωτοδιόδων μπλε χρώματος που επιτρέπει την έκλυση λαμπρού φωτός από ενεργειακά οικονομικές πηγές φωτός.» | |
Χιρόσι Αμάνο | Ιαπωνία | |||
Σούτζι Νακαμούρα | Ιαπωνία Η.Π.Α | |||
2015 | Τακάκι Κατζίτα | Ιαπωνία | «για την ανακάλυψη της ταλάντωσης των νετρίνων, η οποία δείχνει ότι τα νετρίνα έχουν μάζα.» | |
Άρθουρ Μπ. Μακντόναλντ | Καναδάς | |||
2016 | Ντέιβιντ Θούλες | Ηνωμένο Βασίλειο Η.Π.Α | «για θεωρητικές ανακαλύψεις τοπολογικών μεταβάσεων φάσης και τοπολογικών φάσεων της ύλης». | |
Ντάνκαν Χάλντεϊν | Ηνωμένο Βασίλειο Η.Π.Α | |||
Τζον Μ. Κόστερλιτς | Ηνωμένο Βασίλειο | |||
2017 | Ράινερ Βάις | Η.Π.Α | «για τις αποφασιστικές τους συνεισφορές στον ανιχνευτή LIGO και την παρατήρηση βαρυτικών κυμάτων». | |
Μπάρι Μπάρις | Η.Π.Α | |||
Κιπ Θορν | Η.Π.Α | |||
2018 | Άρθουρ Άσκιν | Η.Π.Α | "για τις καινοτόμες εφευρέσεις τους στον τομέα της φυσικής των λέιζερ" | |
Ζεράρ Μουρού | Γαλλία | |||
Ντόνα Στρίκλαντ | Καναδάς |