ΦΥΣΙΚΗ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΦΥΣΙΚΗ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΕΔΙΟ |
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΣΗΜΕΙΑΚΩΝ ΦΟΡΤΙΩΝ
ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΥΟ ΣΗΜΕΙΑΚΩΝ ΦΟΡΤΙΩΝ
Θεωρούμε ένα σύστημα που αποτελείται από δυο σημειακά φορτία q1 και q2.Ονομάζουμε Α και Β τις θέσεις τους και r την απόσταση τους.Επειδή τα φορτία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους,το σύστημα έχει δυναμική ενέργεια.Δεν θα είχαν ενέργεια αν βρισκόταν σε άπειρη απόσταση το ένα με το άλλο ώστε να μην αλληλεπιδρούν.
Θεωρούμε ένα σύστημα που αποτελείται από δυο σημειακά φορτία q1 και q2.Ονομάζουμε Α και Β τις θέσεις τους και r την απόσταση τους |
Η ενέργεια που έχει το σύστημα των δυο φορτίων είναι ίση με το έργο που απαιτείται για να μεταφερθούν από πολύ μακριά και να τοποθετηθούν στις θέσεις τους.Ας φανταστούμε μια τέτοια διαδικασία.
Στις θέσεις Α και Β δεν υπάρχουν φορτία.Τα q1 και q2 βρίσκονται πολύ μακριά και σε άπειρη απόσταση μεταξύ τους.
Αρχικά μεταφέρουμε το φορτίο q1 στο σημείο Α.Για την μεταφορά αυτή δεν παράγεται ούτε δαπανάται έργο.Το επόμενο βήμα είναι να μεταφέρουμε το φορτίο q2 στο σημείο Β.Το φορτίο q2,κινείται μέσα στο πεδίο που έχει δημιουργηθεί από το q1.Το έργο που απαιτείται για να μεταφερθεί το φορτίο είναι αντίθετο του έργου της δύναμης του πεδίου.
Είναι:
- W∞→B=WB→∞=VB·q2=Κc·q1·q2/r
Επομένως το έργο που απαιτείται για να τοποθετηθούν τα δυο φορτία στις θέσεις τους είναι:
W=Κc·q1·q2/r
Άρα στην περίπτωση δύο σημειακών φορτίων q1 και q2 που απέχουν απόσταση r η δυναμική ενέργεια του συστήματος είναι:
U=Kc·q1·q2/r
Η δυναμική ενέργεια που υπολογίσαμε ανήκει στο σύστημα των φορτίων. Δεν υπάρχει κανένας λογικός τρόπος να αποδώσουμε μέρος αυτής της ενέργειας σε κάποιο από τα φορτία.
Από τη σχέση U=Kc·q1·q2/r προκύπτει ότι αν τα φορτία είναι ομώνυμα η δυναμική τους ενέργεια είναι θετική.Αυτό είναι συνέπεια των απωστικών δυνάμεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους.Για να μεταφερθούν τα φορτία από πολύ μακριά και να πλησιάσουν σε απόσταση r πρέπει να προσφερθεί έργο στο σύστημα.
Αντίθετα,αν τα φορτία είναι ετερώνυμα έλκονται και απαιτείται αρνητικό έργο για να τοποθετηθούν σε απόσταση r μεταξύ τους.Άρα η δυναμική τους ενέργεια είναι αρνητική.
Η δυναμική ενέργεια των ετερώνυμων φορτίων είναι αρνητική |
ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΡΙΩΝ ΣΗΜΕΙΑΚΩΝ ΦΟΡΤΙΩΝ
Θεωρούμε ένα σύστημα που αποτελείται από τρία σημειακά φορτία q1,q2 και q3.Ονομάζουμε τις θέσεις τους Α,Β,Γ και τις μεταξύ τους αποστάσεις α,β και γ.
Θεωρούμε ένα σύστημα που αποτελείται από τρία σημειακά φορτία q1, q2 και q3.Ονομάζουμε τις θέσεις τους Α,Β,Γ και τις μεταξύ τους αποστάσεις α,β και γ |
Η ενέργεια της ομάδας των τριών φορτίων ισούται με το έργο που απαιτείται για να μεταφερθούν αυτά τα φορτία από πολύ μακριά και να τοποθετηθούν στις θέσεις τους.Θέλουμε να υπολογίσουμε την δυναμική ενέργεια του συστήματος.Ο ευκολότερος τρόπος για τον υπολογισμό της δυναμικής ενέργειας αυτής είναι η συγκέντρωση των φορτίων μεταφέροντας τα ένα-ένα.
a)Αρχικά τοποθετούμε το q1 στο σημείο Α,b) στη συνέχεια τοποθετούμε το q2 στο σημείο Β,c) και τέλος τοποθετούμε το q3 στο Γ |
Αρχικά μεταφέρουμε το φορτίο q1 στο σημείο Α.Για την μεταφορά αυτή δεν παράγεται ούτε δαπανάται έργο.Το επόμενο βήμα είναι να μεταφέρουμε το φορτίο q2 στο σημείο Β.Το φορτίο q2,κινείται μέσα στο πεδίο που έχει δημιουργηθεί από το q1.Το έργο που απαιτείται για να μεταφερθεί το φορτίο είναι αντίθετο του έργου της δύναμης του πεδίου.
- W∞→B=WB→∞=VB·q2=Κc·q1·q2/γ
Τέλος μεταφέρουμε το q3.Το έργο της δύναμης που απαιτείται για την μεταφορά του είναι αντίθετο του έργου της δύναμης του πεδίου που δημιουργούν τα q1 και q2 μαζί.
- W∞→Γ=WΓ→∞=VΓ·q3
Το δυναμικό στο σημείο Γ οφείλεται στα φορτία q1 και q2 είναι:
VΓ=Κc·q1/β+Κc·q2/α
Συνεπώς η σχέση - W∞→Γ=WΓ→∞=VΓ·q3 γίνεται:
- W∞→Γ=Κc·q1·q3/β +Κc·q2·q3/α
Το συνολικό έργο,που απαιτείται για να συγκεντρώσουμε τα τρία φορτία, προκύπτει από το άθροισμα των σχέσεων:
W∞→B=WB→∞=VB·q2=Κc·q1·q2/γ και
- W∞→Γ=Κc·q1·q3/β+Κc·q2·q3/α
και είναι:
W∞→B=WB→∞=VB·q2=Κc·q1·q2/γ και
- W∞→Γ=Κc·q1·q3/β+Κc·q2·q3/α
και είναι:
W=Κc·q1·q2/γ+Κc·q1·q3/β+Κc·q2·q3/α
Συνεπώς και η δυναμική ενέργεια του συστήματος είναι:
U=Κc·q1·q2/γ+Κc·q1·q3/β+Κc·q2·q3/α
Η δυναμική ενέργεια που υπολογίσαμε ανήκει στο σύστημα των φορτίων.Δεν υπάρχει κανένας λογικός τρόπος να αποδώσουμε μέρος αυτής της ενέργειας σε κάποιο από τα φορτία.
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ ΣΕ ΟΜΟΓΕΝΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ ΣΕ ΟΜΟΓΕΝΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Δύο παράλληλες μεταλλικές πλάκες φορτισμένες με αντίθετα φορτία δημιουργούν ανάμεσά τους ομογενές ηλεκτρικό πεδίο.
Ένα φορτισμένο σωματίδιο μάζας m και φορτίου q βρίσκεται μέσα σε ομογενές ηλεκτρικό πεδίο έντασης Ε.
Τότε το σωματίδιο δέχεται από το πεδίο μια σταθερή δύναμη F που έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
α) Σημείο εφαρμογής:το σωματίδιο.
β) Διεύθυνση:τη διεύθυνση των δυναμικών γραμμών.
γ) Φορά: τη φορά των δυναμικών γραμμών,όταν q>0,και αντίθετη από τη φορά των δυναμικών γραμμών,όταν q<0.
δ) Μέτρο: F=E·q
Το φορτισμένο σωματίδιο θα δεχτεί σταθερή δύναμη F=E·q και θα αποκτήσει σταθερή επιτάχυνση α=E·q/m.
Η μελέτη της κίνησης ενός φορτισμένου σωματιδίου μέσα σε ομογενές ηλεκτροστατικό πεδίο είναι εντελώς ανάλογη με τη μελέτη της κίνησης ενός σώματος στο ομογενές βαρυτικό πεδίο.
Κατά την μελέτη της κίνησης αυτής θα δεχόμαστε ότι:
α) Στο φορτισμένο σωματίδιο ασκείται μόνο η δύναμη του ηλεκτροστατικού πεδίου,ενώ οι άλλες δυνάμεις(π.χ. το βάρος) θεωρούνται αμελητέες.
β) Η κίνηση γίνεται στο κενό.
Δύο παράλληλες μεταλλικές πλάκες φορτισμένες με αντίθετα φορτία δημιουργούν ανάμεσά τους ομογενές ηλεκτρικό πεδίο.
Δύο παράλληλες μεταλλικές πλάκες φορτισμένες με αντίθετα φορτία δημιουργούν ανάμεσά τους ομογενές ηλεκτρικό πεδίο |
Τότε το σωματίδιο δέχεται από το πεδίο μια σταθερή δύναμη F που έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
α) Σημείο εφαρμογής:το σωματίδιο.
β) Διεύθυνση:τη διεύθυνση των δυναμικών γραμμών.
γ) Φορά: τη φορά των δυναμικών γραμμών,όταν q>0,και αντίθετη από τη φορά των δυναμικών γραμμών,όταν q<0.
δ) Μέτρο: F=E·q
Το φορτισμένο σωματίδιο θα δεχτεί σταθερή δύναμη F=E·q και θα αποκτήσει σταθερή επιτάχυνση α=E·q/m.
Η μελέτη της κίνησης ενός φορτισμένου σωματιδίου μέσα σε ομογενές ηλεκτροστατικό πεδίο είναι εντελώς ανάλογη με τη μελέτη της κίνησης ενός σώματος στο ομογενές βαρυτικό πεδίο |
Κατά την μελέτη της κίνησης αυτής θα δεχόμαστε ότι στο φορτισμένο σωματίδιο ασκείται μόνο η δύναμη του ηλεκτροστατικού πεδίου και η κίνηση γίνεται στο κενό
|
α) Στο φορτισμένο σωματίδιο ασκείται μόνο η δύναμη του ηλεκτροστατικού πεδίου,ενώ οι άλλες δυνάμεις(π.χ. το βάρος) θεωρούνται αμελητέες.
β) Η κίνηση γίνεται στο κενό.
Α) ΚΙΝΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ
Αφήνουμε ένα ηλεκτρόνιο πολύ κοντά στην αρνητική πλάκα.Το ηλεκτρόνιο θα δεχτεί από το πεδίο δύναμη σταθερού μέτρου F=E·e αντίρροπη της Ε.
Το ηλεκτρόνιο θα αποκτήσει σταθερή επιτάχυνση μέτρου α που έχει ίδια διεύθυνση και φορά με τη δύναμη F.Έτσι θα εκτελέσει ευθύγραμμη ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση,με σταθερή επιτάχυνση μέτρου α=F/me.
Αφήνουμε ένα ηλεκτρόνιο πολύ κοντά στην αρνητική πλάκα |
Το ηλεκτρόνιο θα δεχτεί από το πεδίο δύναμη σταθερού μέτρου F=E·e αντίρροπη της Ε και θα εκτελέσει ευθύγραμμη ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση,με σταθερή επιτάχυνση μέτρου α=F/me |
Αφού το ηλεκτρόνιο δεν έχει αρχική ταχύτητα και εκτελεί ευθύγραμμη ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση,η κίνηση του περιγράφεται από τις σχέσεις:
F=me·α
F=me·α
υ=α·t
x=1/2·α·t2
x=1/2·α·t2
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΥ
Η σταθερή επιτάχυνση που αποκτάει το ηλεκτρόνιο στο ομογενές ηλεκτροστατικό πεδίο υπολογίζεται από το θεμελιώδη νόμο της δυναμικής:
F=me·α
α=F/me
α=E·e/me
Το ηλεκτρόνιο θα εκτελέσει ευθύγραμμη ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση χωρίς αρχική ταχύτητα κατά μήκος μιας δυναμικής γραμμής του πεδίου.
Από την εξίσωση της κίνησης της ευθύγραμμης ομαλής επιταχυνόμενης κίνησης χωρίς αρχική ταχύτητα υ=α·t μπορούμε να υπολογίσουμε την ταχύτητα του ηλεκτρονίου.
Με την βοήθεια της σχέσης α=E·e/me η σχέση υ=α·t γίνεται:
Με την βοήθεια της σχέσης α=E·e/me η σχέση υ=α·t γίνεται:
υ=α·t
υ=E·e/me · t
ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΥ
Από την εξίσωση της κίνησης της ευθύγραμμης ομαλής επιταχυνόμενης κίνησης χωρίς αρχική ταχύτητα x=1/2·α·t2 μπορούμε να υπολογίσουμε την θέση του ηλεκτρονίου.
Με την βοήθεια της σχέσης α=E·e/me η σχέση x=1/2·α·t2 γίνεται:
Από την εξίσωση της κίνησης της ευθύγραμμης ομαλής επιταχυνόμενης κίνησης χωρίς αρχική ταχύτητα x=1/2·α·t2 μπορούμε να υπολογίσουμε την θέση του ηλεκτρονίου |
x=1/2 ·α·t2
x=1/2·E·e/me · t2
ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΛΑΚΑ
Υποθέτουμε ότι η απόσταση ανάμεσα στις πλάκες είναι d και ο χρόνος που χρειάζεται το ηλεκτρόνιο για να φτάσει στην απέναντι πλάκα είναι t1.
Στην τελευταία σχέση x=1/2·E·e/me ·t2 θέτουμε x=d και t=t1.Λύνουμε την εξίσωση ως προς t.Έτσι βρίσκουμε:
ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟ ΣΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ
Αντικαθιστούμε στη σχέση υ=E·e/me · t το χρόνο που βρήκαμε παραπάνω και βρίσκουμε:
υ=E·e/me · t
υ=E·e/me·(2·me·d/E·e)1/2
υ=(2·d·E·e/me)1/2
υ=E·e/me·(2·me·d/E·e)1/2
υ=(2·d·E·e/me)1/2
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
Ας κάνουμε μια αριθμητική εφαρμογή για να δούμε για ποιας τάξης μεγέθους ταχύτητες και χρόνους μιλάμε.
Αν η διαφορά δυναμικού ανάμεσα στις μεταλλικές πλάκες είναι V=1 kV και η απόσταση μεταξύ τους d=5 mm η ένταση του πεδίου στο εσωτερικό του θα είναι Ε=2x105 N/C,η δύναμη που θα δεχθεί το ηλεκτρόνιο θα έχει μέτρο F=3,2x10-14 N (e=1,6x10-19C),η επιτάχυνση θα είναι α=3,5x1016 m/s2 (me=9,1x10-31 kg),ο χρόνος για να φτάσει στον απέναντι οπλισμό t1=5,3x10-10 s και η τελική του ταχύτητα υ1=1,9x107 m/s.
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΥ ΣΕ ΟΜΟΓΕΝΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΥ ΣΕ ΟΜΟΓΕΝΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΣΤΑΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
Διατάξεις που χρησιμοποιούν τον παραπάνω μηχανισμό της επιτάχυνσης φορτισμένου σωματιδίου σε ομογενές ηλεκτροστατικό πεδίο έχουν ευρεία εφαρμογή σε μια σειρά από συσκευές όπως ο φασματογράφος μάζας,ο καθοδικός σωλήνας και άλλες.
Β) ΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΑΡΧΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΘΕΤΗ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
Θεωρούμε ότι οι παράλληλες μεταλλικές πλάκες είναι φορτισμένες με φορτία +q και -q,έχουν μήκος L,απέχουν μεταξύ τους απόσταση d και η διαφορά δυναμικού τους είναι V.
Ένα ηλεκτρόνιο εισέρχεται με αρχική ταχύτητα υ0 κάθετη στις δυναμικές γραμμές του ομογενούς πεδίου που σχηματίζεται ανάμεσα στις πλάκες.Το ηλεκτρόνιο κατά την κίνησή του μέσα στο ομογενές πεδίο δέχεται σταθερή δύναμη F.
Θεωρούμε ότι οι παράλληλες μεταλλικές πλάκες είναι φορτισμένες με φορτία +q και -q,έχουν μήκος L,απέχουν μεταξύ τους απόσταση d και η διαφορά δυναμικού τους είναι V |
Για τη μελέτη μιας τέτοιας κίνησης θα εφαρμόσουμε την αρχή της ανεξαρτησίας των κινήσεων.
Στο επίπεδο της τροχιάς του σωματιδίου παίρνουμε ένα σύστημα ορθογωνίων αξόνων Οxy με αρχή το σημείο Ο,όπου το σωματίδιο εισέρχεται στο πεδίο,και θεωρούμε την κίνηση του σαν συνισταμένη δυο κινήσεων:
α) Μιας κάθετης στις δυναμικές γραμμές(άξονας x).
β) Μιας παράλληλης προς τις δυναμικές γραμμές(άξονας y).
Στο επίπεδο της τροχιάς του σωματιδίου παίρνουμε ένα σύστημα ορθογωνίων αξόνων Οxy με αρχή το σημείο Ο,όπου το σωματίδιο εισέρχεται στο πεδίο,και θεωρούμε την κίνηση του σαν συνισταμένη δυο κινήσεων:
α) Μιας κάθετης στις δυναμικές γραμμές(άξονας x).
β) Μιας παράλληλης προς τις δυναμικές γραμμές(άξονας y).
Αφού η διαφορά δυναμικού ανάμεσα στις φορτισμένες πλάκες είναι V,η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου σε οποιοδήποτε σημείο του χώρου μεταξύ των πλακών θα είναι E=V/d (ομογενές πεδίο).
ΑΞΟΝΑΣ x
Στον άξονα x το ηλεκτρόνιο έχει αρχική ταχύτητα υo και δεν δέχεται δύναμη.Έτσι στον άξονα x το ηλεκτρόνιο εκτελεί ευθύγραμμη ομαλή κίνηση με σταθερή ταχύτητα μέτρου υo.
Άρα έχει εξισώσεις κίνησης:
Στον άξονα x το ηλεκτρόνιο έχει αρχική ταχύτητα υo και δεν δέχεται δύναμη.Έτσι στον άξονα x το ηλεκτρόνιο εκτελεί ευθύγραμμη ομαλή κίνηση με σταθερή ταχύτητα μέτρου υo.
Στον άξονα x το ηλεκτρόνιο έχει αρχική ταχύτητα υo και δεν δέχεται δύναμη.Έτσι στον άξονα x το ηλεκτρόνιο εκτελεί ευθύγραμμη ομαλή κίνηση με σταθερή ταχύτητα μέτρου υo |
υx=υo
x=υo·t
ΑΞΟΝΑΣ y
Στον άξονα y δέχεται καθ’ όλη τη διάρκεια της κίνησης μια δύναμη σταθερή, κατακόρυφη με φορά προς τα πάνω F=E·e.Όμως γνωρίζουμε ότι E=V/d,και άρα F=V·e/d.
Το ηλεκτρόνιο θα εκτελέσει σ’ αυτό τον άξονα ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση χωρίς αρχική ταχύτητα με επιτάχυνση μέτρου:
Στον άξονα y δέχεται καθ’ όλη τη διάρκεια της κίνησης μια δύναμη σταθερή, κατακόρυφη με φορά προς τα πάνω F=E·e.Όμως γνωρίζουμε ότι E=V/d,και άρα F=V·e/d.
Στον άξονα y δέχεται καθ’ όλη τη διάρκεια της κίνησης μια δύναμη σταθερή, κατακόρυφη με φορά προς τα πάνω F=E·e |
αy=V·e/d·me
Άρα το ηλεκτρόνιο στον άξονα y έχει εξισώσεις κίνησης:
υy=V·e/d·me · t
y=1/2·V·e/d·me · t2
y=1/2·V·e/d·me · t2
ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ
Το ηλεκτρόνιο θα εξέλθει από το πεδίο όταν, στον άξονα x θα έχει μετατοπιστεί κατά L.Έστω t1 ο χρόνος παραμονής του ηλεκτρονίου στο πεδίο.Αν στην σχέση x=υo·t θέσουμε όπου x το L και t=t1.
Λύνουμε την σχέση ως προς t και προκύπτει:
Λύνουμε την σχέση ως προς t και προκύπτει:
t1=L/υo
ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ
Εάν στη σχέση y=1/2·V·e/d·me · t2 θέσουμε στη θέση του t το χρόνο παραμονής στο πεδίο βρίσκουμε την κατακόρυφη απόκλιση y του ηλεκτρονίου από την αρχική του θέση,κατά την έξοδό του από το πεδίο.
y=1/2·V·e/d·me · t2
y=1/2·V·e/d·me · t2
y1=1/2·V·e/d·me · (L/υo)2
ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ
Κατά την έξοδό του από το πεδίο,η ταχύτητα του ηλεκτρονίου στον άξονα x θα είναι υ1x=υo ενώ στον y θα είναι υ1y=αy·t1 και από τις αy=V·e/d·me και t1=L/υo έχουμε:
υ1y=V·e/d·me · L/υo
H ταχύτητα που θα έχει το ηλεκτρόνιο κατά την έξοδό του θα είναι:
Όταν το ηλεκτρόνιο εξέρχεται από το πεδίο έχει αποκλίνει κατά y1 από την αρχική του διεύθυνση και η ταχύτητα του είναι συνισταμένη της αρχικής ταχύτητας υο και της ταχύτητας υ1y |
υ1=(υ21x+υ21y)1/2
οπότε
υ1=(υ20+(V·e·L/d·me·υo)2)1/2
οπότε
υ1=(υ20+(V·e·L/d·me·υo)2)1/2
και
εφ φ=υ1y/υ1x=V·e·L/d·me·υo2
εφ φ=υ1y/υ1x=V·e·L/d·me·υo2
ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΧΙΑΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΟΥ
Εξίσωση της τροχιάς του ηλεκτρονίου ονομάζεται η σχέση που συνδέει τις μετατοπίσεις του στους άξονες x και y.
Η εξίσωση της τροχιάς του ηλεκτρονίου y=V·e/2·d·me·υo2 · x2 είναι μια σχέση της μορφής y=α·x2.Συνεπώς η τροχιά του ηλεκτρονίου είναι παραβολική |
y=1/2·αy·t2
y=1/2·V·e/d·me·x2/υo2
y=V·e/2·d·me·υo2 · x2
Πρόκειται για μια σχέση της μορφής y=α·x2.Συνεπώς η τροχιά του ηλεκτρονίου είναι παραβολική.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Στη μελέτη της κίνησης του ηλεκτρονίου μέσα στο ομογενές ηλεκτρικό πεδίο δε λάβαμε καθόλου υπόψη το βάρος του.Αυτό έγινε γιατί το βάρος είναι αμελητέο συγκριτικά με την F.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το βάρος ενός ηλεκτρονίου είναι we=8,9x10-10 N ενώ η ηλεκτρική δύναμη που δέχεται ένα ηλεκτρόνιο στο εσωτερικό ενός ομογενούς ηλεκτρικού πεδίου σαν αυτό που περιγράψαμε με διαφορά δυναμικού V=1 kV και απόσταση μεταξύ των πλακών d=5 mm είναι F=3,2x10-30 Ν,δηλαδή 36x1014 φορές μεγαλύτερη του βάρους.To συμπέρασμα αυτό,ότι το βάρος είναι αμελητέο συγκρινόμενο με την ηλεκτρική δύναμη, ισχύει και για τα άλλα στοιχειώδη σωματίδια-πρωτόνια,πυρήνες,ιόντα-όταν κινούνται μέσα στο ηλεκτρικό πεδίο.
Το βάρος του ηλεκτρονίου είναι αμελητέο συγκριτικά με την F |