ΔΙΑΣΠΑΣΗ β

ΔΙΑΣΠΑΣΗ β 

ΔΙΑΣΠΑΣΗ β

 Διάσπαση β είναι το φαινόμενο κατά το οποίο εκπέμπεται από τον πυρήνα ένα ηλεκτρόνιο (διάσπαση  β-) ή ένα ποζιτρόνιο (διάσπαση  β+).

Διάσπαση β είναι το φαινόμενο κατά το οποίο εκπέμπεται από τον πυρήνα ένα ηλεκτρόνιο (διάσπαση  β-) ή ένα ποζιτρόνιο (διάσπαση  β+)

 Έτσι,για παράδειγμα,ο πυρήνας ¹⁴₆C διασπάται σε πυρήνα ¹⁴₇N ενώ συγχρόνως εκπέμπεται και ένα ηλεκτρόνιο. 

Ο πυρήνας ¹⁴₆C διασπάται σε πυρήνα ¹⁴₇N ενώ συγχρόνως εκπέμπεται και ένα ηλεκτρόνιο

 Το γεγονός ότι κατά τη διάσπαση ενός πυρήνα μπορεί να εκπέμπεται ένα ηλεκτρόνιο δε σημαίνει ότι το ηλεκτρόνιο αυτό προϋπήρχε μέσα στο μητρικό πυρήνα.

Η εκπομπή ενός ηλεκτρονίου οφείλεται στη διάσπαση ενός νετρονίου του πυρήνα σε ένα πρωτόνιο,ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο

 Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η εκπομπή ενός ηλεκτρονίου οφείλεται στη διάσπαση ενός νετρονίου του πυρήνα σε ένα πρωτόνιο,ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο: 

¹₀n → ¹₁p + e^- + v_e¯

 Έτσι ο αριθμός των πρωτονίων Ζ στο θυγατρικό πυρήνα αυξάνεται κατά 1,ενώ ο αριθμός των νετρονίων μειώνεται κατά 1, οπότε ο συνολικός αριθμός των νουκλεονίων Α δε μεταβάλλεται. 

Τα νετρίνα αλληλεπιδρούν τόσο ασθενικά με την ύλη, ώστε πολύ δύσκολα μπορούμε να τα παρατηρήσουμε.Ένα νετρίνο μπορεί να περάσει μέσα από τη Γη σαν να μην υπήρχε καθόλου αυτή

 Η αντίδραση που παριστάνει την παραπάνω ραδιενεργό διάσπαση του ¹⁴₆C  είναι η ακόλουθη: 

                                                                                 ¹⁴₆C → ¹⁴₇N  + e^- + v_e¯

 Η αλληλεπίδραση που είναι υπεύθυνη για τη μεταλλαγή αυτή είναι η ασθενής αλληλεπίδραση μεταξύ των quarks του νετρονίου.Τα σωματίδια β,επειδή φέρουν φορτίο,μπορούν να ανιχνευτούν.Οι ταχύτητές τους φτάνουν ακόμη και το 99,9% της ταχύτητας του φωτός. 

Η Διάσπαση β

 Επειδή το αντινετρίνο αλληλεπιδρά πολύ ασθενικά με την ύλη,η παρατήρησή του είναι εξαιρετικά δύσκολη.Παρουσιάζει μάλιστα ιστορικό ενδιαφέρον ότι,όταν παρατηρήθηκε η  παραπάνω διάσπαση β,το νετρίνο δεν ήταν  γνωστό και με τα πειραματικά μέσα της εποχής δεν μπορούσε να ανιχνευτεί.Την ύπαρξή του ως άγνωστο σωματίδιο πρότεινε ο Pauli  (Πάουλι) το 1930,για να μπορεί να ισχύει η διατήρηση της ενέργειας και της ορμής στη διάσπαση του.Η παρατήρηση του νετρίνου έγινε πολύ αργότερα,το 1950.