ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ

ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Αλκυονίδες μέρες ονομάζονται οι χρονικές περίοδοι ορισμένων ηλιόλουστων και γαλήνιων ημερών,συνήθως στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου (7-10 μέρες),αλλά και το Φεβρουάριο στη Μεσόγειο.

Αλκυονίδες μέρες ονομάζονται οι χρονικές περίοδοι ορισμένων ηλιόλουστων και γαλήνιων ημερών, συνήθως στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου (7-10 μέρες),αλλά και το Φεβρουάριο στη Μεσόγειο

 Κατά τους αρχαίους Έλληνες,ο χειμερινός καιρός διακόπτεται για να επωάσουν τα αβγά τους τα πουλιά αλκυόνες.

ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

 Η ονομασία αυτή είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τον Αριστοτέλη.Κατά τους αρχαίους Έλληνες,ο χειμερινός καιρός διακόπτεται για να επωάσουν τα αβγά τους τα πουλιά αλκυόνες.

Το πτηνό  Αλκυόνη από το οποίο βγήκε το όνομα αλκυονίδες μέρες

  Οι ημέρες αυτές έλαβαν το όνομά τους ("αλκυόνιαι") από το μύθο της ελληνικής μυθολογίας τον σχετικό με το θαλάσσιο πτηνό Αλκυόνη,που αποτελεί την αλληγορική σημασία του ομώνυμου αστέρα Αλκυόνη των Πλειάδων που φέρεται με το όνομα του πτηνού.

ΑΣΤΕΡΑΣ ΑΛΚΥΟΝΗ

 Ο αστέρας Αλκυόνη κατά την εποχή αυτή μεσουρανεί κατά τις εσπερινές ώρες και επομένως κατά τις ανέφελες νύκτες του Ιανουαρίου είναι ορατός στο σύμπλεγμα των Πλειάδων,ως κορωνίδα της Πούλιας,κατά τη δημώδη έκφραση,που σημαίνεται ως προς το ζενίθ,στην ψηλότερη περιοχή του ουράνιου θόλου.

Ο αστέρας Αλκυόνη

  Εξ αυτού του απλού φυσικού γεγονότος όλες οι συνεχόμενες ημέρες που είναι ορατός ο αστέρας Αλκυών ήταν πολύ φυσικό να ονομασθούν Αλκυονίδες.

ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ

 Από καθαρά μετεωρολογική άποψη οι αλκυονίδες ημέρες ως ημέρες καλοκαιρίας εξηγούνται από το γεγονός ότι στο γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται η Ελλάδα μέχρι το γεωγραφικό πλάτος κυρίως της βορειοανατολικής Ευρώπης,κατά την περίοδο του Χειμώνα παρατηρείται η αυτή βαρομετρική πίεση(εξίσωση πίεσης) με συνέπεια αφενός να μη δημιουργούνται άνεμοι αφετέρου και ο καιρός να είναι μεν ψυχρός αλλά και ηλιόλουστος,λόγω τηςαντικυκλωνικής κατάστασης.

Οι αλκυονίδες ημέρες ως ημέρες καλοκαιρίας εξηγούνται από το γεγονός ότι στο γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται η Ελλάδα μέχρι το γεωγραφικό πλάτος κυρίως της βορειοανατολικής Ευρώπης,κατά την περίοδο του Χειμώνα παρατηρείται η αυτή βαρομετρική πίεση(εξίσωση πίεσης) 

 Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάθε χρόνο υπάρχουν Aλκυονίδες ημέρες.Υπάρχουν και έτη που έλλειψαν τελείως όπως το 1947,αλλά και οι ημερομηνίες έναρξης και λήξης και διάρκεια αυτών δεν είναι σταθερές.Συνηθέστερα όμως καλύπτουν σχεδόν το δεύτερο ήμισυ του Ιανουαρίου.Παρόλα αυτά αλλοι επιμένουν να αποδίδουν την διάρκειά τους σε διαστήμα 14 αίθριων ημέρων,από τις 15 Δεκεμβρίου έως 15 Φεβρουαρίου στην Ελλάδα,στην καρδιά του χειμώνα.

ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΚΥΟΝΙΔΕΣ ΜΕΡΕΣ

 Οι σχετικοί μύθοι είναι πολλοί και σε όλες τις εκδοχές τους μιλούν για τους θεούς,που προσέφεραν τις μέρες αυτές στο πουλί Αλκυόνη,στο οποίο μεταμόρφωσε ο Δίας την Αλκυόνη,κόρη του θεού των ανέμων Aιόλου,μετά το θάνατό της, ώστε να μπορεί να γεννά τα αυγά του στα βράχια των αλκυονίδων νήσων χειμώνα κι όχι άνοιξη.

Η Αλκυόνη στην ελληνική μυθολογία ήταν σύζυγος του Κύηκα και κόρη του Αιόλου.Με τον Κύηκα ζούσε πολύ ευτυχισμένη και η αγάπη τους ήταν πρότυπο για όλους

  Σύμφωνα λοιπόν με τη μυθολογία,η Αλκυόνη πριν γίνει πουλί ήταν μία πανέμορφη γυναίκα κόρη του θεού των ανέμων Αίολου και της Ενάρετης.Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα.Η ένωσή τους ήταν τέλεια κι ένιωθαν τόσο ευτυχισμένοι,ώστε να νομίζουν ότι δεν ήταν κοινοί άνθρωποι.Σιγά σιγά,άρχισαν να πιστεύουν ότι είναι ισάξιοι των Θεών (ύβρις).

Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κήυκα.Η ένωσή τους ήταν τέλεια κι ένιωθαν τόσο ευτυχισμένοι,ώστε να νομίζουν ότι δεν ήταν κοινοί άνθρωποι

 Όταν το έμαθε ο Δίας θύμωσε τόσο που μια μέρα που ο Κήυκας ήταν με το καράβι του στ' ανοιχτά έριξε κεραυνό και το τσάκισε, με αποτέλεσμα να πέσει στα μανιασμένα κύματα ο Κήυκας και να πνιγεί.Όταν το έμαθε η Αλκυόνη πήγε με αγωνία στ' ακρογυάλι μήπως μπορέσει να βρει τον αγαπημένο της ζωντανό,το μόνο όμως που βρήκε ήταν λίγα σπασμένα ξύλα που είχε ξεβράσει η θάλασσα.Άρχισε τότε να κλαίει απαρηγόρητα.Μερόνυχτα θρηνούσε τον χαμό του αγαπημένου της.Ο Δίας στο τέλος την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε πουλί.Ένα πανέμορφο πουλί που πήρε το όνομά της,και το οποίο ζει κοντά στη θάλασσα, σαν να περιμένει να εμφανιστεί μέσα από τα κύματα ο χαμένος Κήυκας.Το μαρτύριό της όμως δεν είχε τελειώσει,γιατί η Αλκυόνη γεννούσε τα αυγά της,μέσα στη βαρυχειμωνιά και τα κλωσούσε στα βράχια της ακτής.Τα αγριεμένα όμως κύματα ορμούσαν στη στεριά,σκαρφάλωναν στα βράχια,κατέστρεφαν τη φωλιά και τ' αυγά της.Ο Δίας τη λυπήθηκε και πάλι,και διέταξε τον πατέρα της τον Αίολο για δεκαπέντε μέρες στην καρδιά του χειμώνα,να κοπάζουν οι άνεμοι, και να βγαίνει ήλιος λαμπερός,μέχρι να μπορέσει η Αλκυόνη να κλωσήσει τ' αυγά της και να βγουν τα μικρά της από μέσα.