ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΦΙΛΟΠΟΝΟΣ
( Αλεξάνδρεια 490-570μ.Χ.)
Ο Φιλόπονος στηριζόμενος σε Αριστοτελικό έδαφος, ανακαίνισε την περί κινήσεως και δυνάμεως φυσική αντίληψη και οικοδόμησε το σύστημα της ουρανίου μηχανικής. Επιβεβαίωσε τις απόψεις του Αριστοτέλους για την κίνηση και αναφέρθηκε πρώτος στην ιδέα της αδρανείας των σωμάτων.
Μέσω της «εισαγωγής» του έγινε γνωστή η κατάταξη της επιστήμης του Αριστοτέλους στους Άραβες και αργότερα στους εβραίους. Θεωρείται θεμελιωτής της ουρανίου μηχανικής.
ΕΡΓΟ
α) «Σχόλια είς την Αριθμητικήν εισαγωγήν του Νικομάχου»,
β) «Περί της του αστρολάβου χρήσεως και τι των έν αυτώ καταγεγραμμένων σημαίνει έκαστον»,
γ) «Περί αιωνιότητος του κόσμου»,
δ) «Σχόλια σε συγγράμματα του Αριστοτέλους (Φυσικής ακρόασις- Μετεωρολογικά- Μετά τα φυσικά)»,
ε) «Σχόλια στην εισαγωγή του Πορφυρίου».
( Αλεξάνδρεια 490-570μ.Χ.)
Ο Ιωάννης ο Φιλόπονος (490-570μ.Χ.),επίσης γνωστός ως ο Ιωάννης ο γραμματικός , ήταν χριστιανός και αριστοτελικός σχολιαστής και συγγραφέας ενός σημαντικού αριθμού από φιλοσοφικές πραγματείες και θεολογικά έργα. Ήταν υιός του Ερμείου και έζησε στην Αλεξάνδρεια.Ο Ιωάννης ο Φιλόπονος ήταν μαθητής του νεοπλατωνικού Αμμωνίου. Υπεστήριξε ότι τα ουράνια σώματα δεν κινούνται «υπό ωθήσεως προερχομένης από νοητικά όντα, αλλά υπό της κινητικής δυνάμεως, ήν έθεσε είς αυτά ο Θεός».
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΦΙΛΟΠΟΝΟΣ |
Αυστηρός συγγραφέας και στοχαστής ο Ιωάννης Φιλόπονος έσπασε τη Αριστοτέλειο-Νεοπλατωνική παράδοση,αμφισβητώντας τη μεθοδολογία που οδηγεί σε εμπειρισμό στις φυσικές επιστήμες.Μετά θάνατον καταδικάστηκε ως αιρετικός από την Ορθόδοξη Εκκλησία το 680-81, επειδή θεωρήθηκε επικριτής της ερμηνείας της Αγίας Τριάδας.Τα έργα του τυπώνονται σε λατινικές μεταφράσεις στην Ευρώπη από τον 15ο αιώνα.
Ο Ιωάννης ο Φιλόπονος ήταν υιός του Ερμείου και έζησε στην Αλεξάνδρεια.Ήταν μαθητής του νεοπλατωνικού Αμμωνίου. |
Μέσω της «εισαγωγής» του έγινε γνωστή η κατάταξη της επιστήμης του Αριστοτέλους στους Άραβες και αργότερα στους εβραίους. Θεωρείται θεμελιωτής της ουρανίου μηχανικής.
ΕΡΓΟ
Υπεστήριξε ότι τα ουράνια σώματα δεν κινούνται «υπό ωθήσεως προερχομένης από νοητικά όντα, αλλά υπό της κινητικής δυνάμεως, ήν έθεσε είς αυτά ο Θεός» |
β) «Περί της του αστρολάβου χρήσεως και τι των έν αυτώ καταγεγραμμένων σημαίνει έκαστον»,
γ) «Περί αιωνιότητος του κόσμου»,
δ) «Σχόλια σε συγγράμματα του Αριστοτέλους (Φυσικής ακρόασις- Μετεωρολογικά- Μετά τα φυσικά)»,
ε) «Σχόλια στην εισαγωγή του Πορφυρίου».