ΖΑΝ ΛΕ ΡΟΝ ΝΤ'ΑΛΑΜΠΕΡ
(1717-1783).
Γάλλος μαθηματικός, φιλόσοφος και εγκυκλοπαιδιστής. Μία από τις κορυφαίες μορφές του Διαφωτισμού στη Γαλλία. Γεννήθηκε στο Παρίσι. Είχε πρόωρη πνευματική ανάπτυξη και σε ηλικία 4 ετών γράφτηκε στο δημοτικό σχολείο, από το οποίο αποφοίτησε σε ηλικία 10 ετών.
Σε ηλικία 12 ετών μπήκε στο κολέγιο Μαζαρέν. Το 1739 δημοσίευσε τις εργασίες του για τον ολοκληρωτικό λογισμό και τη διάπλαση των στερεών σωμάτων. Χάρη, κυρίως, στις εργασίες του έγινε μέλος το 1741, στην Ακαδημία Επιστημών και το 1747 μετά τη μελέτη του «Παρατηρήσεις επί του γενικού αιτίου των ανέμων» γίνεται μέλος της Ακαδημίας του Βερολίνου. Το 1754 εκλέχτηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, της οποίας το 1772 έγινε ισόβιος γραμματέας.
ΕΡΓΟ
Από το 1746 άρχισε να συνεργάζεται με τον Ντιντερό στη σύνταξη της «Εγκυκλοπαίδειας» και ανέλαβε τα άρθρα των θετικών επιστημών. Συνέγραψε επίσης, για το ίδιο έργο, τον περίφημο «Προεισαγωγικό Λόγο».
(1717-1783).
Γάλλος μαθηματικός, φιλόσοφος και εγκυκλοπαιδιστής. Μία από τις κορυφαίες μορφές του Διαφωτισμού στη Γαλλία. Γεννήθηκε στο Παρίσι. Είχε πρόωρη πνευματική ανάπτυξη και σε ηλικία 4 ετών γράφτηκε στο δημοτικό σχολείο, από το οποίο αποφοίτησε σε ηλικία 10 ετών.
ΖΑΝ ΛΕ ΡΟΝ ΝΤ'ΑΛΑΜΠΕΡ (1717-1783). |
ΕΡΓΟ
Από το 1746 άρχισε να συνεργάζεται με τον Ντιντερό στη σύνταξη της «Εγκυκλοπαίδειας» και ανέλαβε τα άρθρα των θετικών επιστημών. Συνέγραψε επίσης, για το ίδιο έργο, τον περίφημο «Προεισαγωγικό Λόγο».
Μετά το θάνατο του Βολταίρου έγινε ένας από τους αρχηγούς του διανοητικού κινήματος του Διαφωτισμού. Πίστευε ότι ο άνθρωπος έπρεπε να απαλλαγεί από τις θρησκευτικές προλήψεις και την πίστη σε κάθε αυθεντία. Η μόρφωση, μέσω του λόγου και της επιστημονικής κριτικής, έπρεπε να αποβλέπει στην αυτοτέλεια και την ελευθερία σκέψης και δράσης.
Οι ιδέες του τον έφεραν σε σύγκρουση με το απολυταρχικό πολίτευμα και τις θρησκευτικές αρχές της χώρας του. Το έργο του «Η καταστροφή των Ιησουιτών στη Γαλλία», που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, είναι ανοιχτή επίθεση εναντίον των Ιησουιτών και καυτηριάζει την αγάπη τους για δύναμη και εξουσία.
Εκτός από τις εργασίες που αναφέρθηκαν, έγραψε μία πραγματεία «Περί Δυναμικής» το 1743, στην οποία διατυπώνεται η αρχή του Ντ’ Αλαμπέρ: «Αν ένα σύστημα υλικών σημείων υποκείμενων σε συνδέσμους κινείται κάτω από την επίδραση εξωτερικών δυνάμεων, υπάρχει ισορροπία σε κάθε στιγμή της κίνησης μεταξύ των δυνάμεων αυτών από τη μια και των δυνάμεων αδρανείας από την άλλη».
Ο Ντ’ Αλαμπέρ ασχολήθηκε επίσης με τη θεωρία της μουσικής και δημοσίευσε αρκετά άρθρα και πραγματείες σχετικά με το θέμα.