ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ

ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ

ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Μετέωρο ονομάζεται το μικρό ουράνιο σώμα συνήθως του μεγέθους μικρών κόκκων άμμου και χαλίκων το οποίο όταν πλησιάζει τη Γη,έλκεται από αυτήν και κινείται προς την επιφάνειά της με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα.

Μετέωρο ονομάζεται το μικρό ουράνιο σώμα συνήθως του μεγέθους μικρών κόκκων άμμου και χαλίκων το οποίο όταν πλησιάζει τη Γη,έλκεται από αυτήν και κινείται προς την επιφάνειά της με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα

 Το μετέωρο βρίσκεται διάσπαρτο σε όλο το χώρο του ηλιακού συστήματος.Το μετέωρο όταν πλησιάζει τη Γη ιονίζει τα μόρια του αέρα και την φωτεινή ακτινοβολία.

 Το σύνολο των μετεώρων αποτελεί την καλούμενη μετεωρική ύλη.
 Όταν το μετέωρο εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης και ανεξάρτητα του πότε γίνεται αντιληπτό χαρακτηρίζεται μετεωρίτης.

ΕΙΔΗ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

 Τα μετέωρα ανάλογα με την μάζα τους και την λαμπρότητά τους διακρίνονται:

α) Διάττοντες:

 Τα μετέωρα αυτά έχουν πολύ μικρή μάζα (περίπου όσο ένας κόκκος άμμου) και λαμπρότητα.

Διάττοντες έχουν πολύ μικρή μάζα και λαμπρότητα

 Παρατηρούνται συχνότερα από όλα τα μετέωρα.

β) Βολίδες:

 Τα μετέωρα αυτά είναι πιο λαμπρά και πιο εντυπωσιακά φαινόμενα και δίνουν πολλές φορές και σκιά.

Οι βολίδες είναι πιο λαμπρά και πιο εντυπωσιακά φαινόμενα  

 Επίσης διαρκούν περισσότερο και τις περισσότερες φορές  συνοδεύονται από έκρηξη.Παρατηρούνται πολύ σπάνια.

γ) Μετεωρίτες: 

 Οι μετεωρίτες έχουν αρκετά μεγάλη μάζα ώστε να μην εξαερωθούν τελείως,κατά τη διαδρομή τους στην ατμόσφαιρα,και μερικά μέρη τους να φτάσουν στην επιφάνεια.

Οι μετεωρίτες έχουν αρκετά μεγάλη μάζα ώστε να μην εξαερωθούν τελείως

 Όταν οι μετεωρίτες εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα,οι ταχύτητές τους κυμαίνονται από 36.000 έως και 250.000 χιλιόμετρα την ώρα.Στη συνέχεια επιβραδύνονται και η ταχύτητά τους μειώνεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα,για να καταλήξουν στην επιφάνεια της Γης με ένα χαρακτηριστικό σάλπισμα.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

 Η φωτοβολία των μετεώρων αρχίζει σε ύψος 100-120 km περίπου και σταματάει σε 20-90 km ανάλογα με το μέγεθος του μετεώρου.Το φάσμα τους περιέχει τις χαρακτηριστικές ταινίες ιονισμένων μορίων του αέρα καθώς και συνηθισμένων στοιχείων(H,N,Mg,Ca και Fe).

Η φωτοβολία των μετεώρων αρχίζει σε ύψος 100-120 km περίπου και σταματάει σε 20-90 km ανάλογα με το μέγεθος του μετεώρου

 Τα μετέωρα,που προέρχονται κυρίως από τη διάλυση κομητών, κινούνται με μεγάλες ταχύτητες που φθάνουν τα 15 έως 45 km/s,όση δηλαδή και η ταχύτητα των κομητών,η δε κίνησή τους γίνεται επί ελλειπτικών,παραβολικών και υπερβολικών τροχιών.Σημειώνεται ότι ταχύτητα μέχρι 42 km/s αντιστοιχεί σε ελλειπτική τροχιά,που είναι μεν ίση με 42 km/s στη παραβολική,ενώ μεγαλύτερη στη υπερβολική.

Τα μετέωρα κινούνται με μεγάλες ταχύτητες που φθάνουν τα 15 έως 45 km/s

 Όταν η Γη,που κινείται γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 30 km/s περίπου,συναντήσει μετέωρο τότε,από τη σύνθεση της ταχύτητας Γης-μετεώρου,αυτό υφίσταται τόση τριβή με τα μόρια της γήινης  ατμόσφαιρας ώστε στο ύψος των 120 km,λόγω της αναπτυσσόμενης θερμότητας να διαπυρώνεται εξωτερικά.Αν αυτό είναι μικρών διαστάσεων,δηλαδή του μεγέθους του κόκκου άμμου,τότε κατακαίεται και αποτεφρώνεται μέσα στην ατμόσφαιρα σε διάστημα 2-3 δευτερολέπτων.

Οι λαμπρότεροι διάττοντες και οι βολίδες συνοδεύονται από μια φωτεινή ουρά η οποία διατηρείται μερικά λεπτά μετά την εξαέρωση του μετεώρου

 Οι λαμπρότεροι διάττοντες και οι βολίδες συνοδεύονται από μια φωτεινή ουρά η οποία διατηρείται μερικά λεπτά μετά την εξαέρωση του μετεώρου.Οι ουρές αυτές δεν είναι πάντα ευθύγραμμες και συχνά παρουσιάζουν κυματισμούς ή και καμπές.

 Αρκετά εκατομμύρια μετεώρων πέφτουν σε όλη τη Γη κάθε εικοσιτετράωρο.Ο αριθμός αυτός δεν είναι σταθερός αλλά σε μερικές περιόδους το φαινόμενο παρουσιάζεται αρκετά έντονο,οπότε λέμε ότι έχουμε βροχή διαττόντων.Δεν είναι δυνατός ο υπολογισμός της μάζας που προσθέτουν στον πλανήτη μας αλλά γενικά θεωρείται ελάχιστη.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

 Οι παρατηρήσεις των μετεώρων γίνονται με ειδικές φωτογραφικές μηχανές καθώς και με ραντάρ,καθόσον τα ιονισμένα ίχνη τους ανακλούν τα μικροκύματα.Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατόν να γίνουν παρατηρήσεις ακόμα και την ημέρα.Ο υπολογισμός του ύψους της τροχιάς τους γίνεται εύκολα με τριγωνομετρικές μεθόδους,αφού γίνουν ταυτόχρονες παρατηρήσεις από δύο σταθμούς που απέχουν μεταξύ τους μερικές δεκάδες χιλιόμετρα.

 Τα αποτελέσματα των παρατηρήσεων δείχνουν εξάλλου ότι υπάρχουν δύο τύποι μετεώρων:

α) Τα σποραδικά μετέωρα.
 Τα σποραδικά μετέωρα εμφανίζονται τυχαία και έρχονται από τυχαία διεύθυνση και

Τα σποραδικά μετέωρα εμφανίζονται τυχαία και έρχονται από τυχαία διεύθυνση 

 Ο αριθμός των ορατών σποραδικών μετεώρων ποικίλλει κατά τη διάρκεια της νύχτας,από  4-6 ανά ώρα περίπου.
β) Οι βροχές μετεώρων ή βροχές διαττόντων,όπως είναι πιο γνωστές,κατά τις οποίες τα μετέωρα έρχονται από την ίδια διεύθυνση ξεκινώντας προφανώς από την ίδια περιοχή(ακτινοβόλο σημείο) και προέρχονται από ένα μετεωρικό ρεύμα που σχηματίσθηκε από την αποσύνθεση κομήτη και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο.

Οι βροχές μετεώρων

 Οι βροχές μετεώρων χαρακτηρίζονται με το όνομα του αστερισμού στον οποίο βρίσκεται το ακτινοβόλο σημείο τους.

Οι βροχές μετεώρων Λεωνίδες

 Έτσι λέμε π.χ. Περσίδες,Ωριωνίδες,Λεωνίδες κ.λπ.

ΟΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ

 Η ονοματολογία που χρησιμοποιούμε για τα μικρά αυτά αντικείμενα εξαρτάται από την ακριβή θέση τους στο Διάστημα.Τα διάφορα μικρά τεμάχια, με διάμετρο σωματιδίου σκόνης και μέχρι μερικά μέτρα,που περιφέρονται στον διαπλανητικό χώρο,ονομάζονται μετεωροειδή.
 Όταν αυτά τα αντικείμενα εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης,σχηματίζουν,λόγω της τριβής τους,μια λαμπερή ουρά.Όσα από αυτά εξαερώνονται,ονομάζονται μετέωρα,ενώ τα μεγαλύτερα απ' αυτά,που καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια της Γης,σχηματίζοντας μικρούς ή μεγάλους κρατήρες,ονομάζονται μετεωρίτες.

Τα διάφορα μικρά τεμάχια,με διάμετρο σωματιδίου σκόνης και μέχρι μερικά μέτρα,που περιφέρονται στον διαπλανητικό χώρο,ονομάζονται μετεωροειδή

 Όταν το μετέωρο εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης και ανεξάρτητα του πότε γίνεται αντιληπτό χαρακτηρίζεται μετεωρίτης.

 Όταν ο μετεωρίτης παρατηρείται ως αστέρας που κινείται ταχύτατα αφήνοντας πίσω του φωτεινή ουρά λέγεται "διάττων αστήρ" ή Διάττοντας αστέρας.

 Όταν όμως το μετέωρο ή μετεωρίτης έχει μεγαλύτερες διαστάσεις,όπου τότε πυρακτώνεται και εκρήγνυται με συνοδεία κρότου,ονομάζεται βολίδα ή "φαινόμενο βολίδας".

 Όταν το μετέωρο είναι μεγαλύτερο από το μέγεθος ενός καρυδιού,τότε δεν προλαβαίνει ν΄ αποτεφρωθεί μέσα στην ατμόσφαιρα και πέφτει καιγόμενο στο έδαφος.Επειδή τότε έχει πάψει πλέον να "μετεωρεί" ονομάζεται μετεωρόλιθος ή αερόλιθος.Συμβαίνει όμως πολλές φορές να χρησιμοποιείται εσφαλμένα ο όρος μετεωρίτης για τους αερόλιθους.