Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Από τα αρχαία χρόνια οι φιλόσοφοι προσπαθούσαν να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν τη φύση του φωτός.Στις μυθολογίες των αρχαίων λαών το φως και το σκοτάδι θεωρούνται βασικά συστατικά των σωμάτων.Για τους αρχαίους Έλληνες ο Απόλλωνας ήταν ο θεός του φωτός.

Για τους αρχαίους Έλληνες ο Απόλλωνας ήταν ο θεός του φωτός  

 Η φύση του φωτός κατά την αρχαιότητα δεν ήταν γνωστή.Οι άνθρωποι γνώριζαν ότι προέρχεται από τον Ήλιο.Ήξεραν ότι τα φυτά μαραζώνουν χωρίς το φως του ήλιου.Το φως είναι μια βασική αιτία της ύπαρξης ζωής στον πλανήτη μας.Το φως είναι αυτό που κάνει ορατά τα αντικείμενα που βρίσκονται στον πλανήτη μας

Ο Αριστοτέλης αναφέρει:Ο Εμπεδοκλής…έλεγε ότι το φως,όντας κάτι το σωματιδιακό, που απορρέει από το φωτίζον σώμα,φθάνει πρώτα στο μεταξύ της Γης και τον ουρανού χώρο και ύστερα σε μας.
 Μας διαφεύγει όμως η κίνηση τον αυτή λόγω της ταχύτητάς του.

 Το φως ήταν και είναι μια βασική αιτία της ύπαρξης ζωής στον πλανήτη μας.Ας μην ξεχνάμε ότι τα φυτά,με τη φωτοσύνθεση,μετατρέπουν την ενέργεια που παρέχει το φως του Ήλιου σε χημική ενέργεια,την οποία χρησιμοποιούν στη συνέχεια για την ανάπτυξή τους.Το φως είναι αυτό που κάνει ορατά τα αντικείμενα που βρίσκονται στον πλανήτη μας,τη Γη,και στο Σύμπαν.Με τη βοήθεια του φωτός «επικοινωνούμε» με τα άστρα και τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος αντλώντας χιλιάδες πληροφορίες για τη σύστασή τους (φασματοσκοπική μέθοδος).

Ο Σερ Ισαάκ Νεύτων (Αγγλ.Sir Isaac Newton Σερ Άιζακ Νιούτον,4 Ιανουαρίου 1643–31 Μαρτίου 1727) ήταν Άγγλος φυσικός,μαθηματικός,αστρονόμος,φιλόσοφος,αλχημιστής και θεολόγος.Θεωρείται πατέρας της Κλασικής Φυσικής,καθώς ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις του Γαλιλαίου αλλά και τους νόμους του Κέπλερ για την κίνηση των πλανητών διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης και τον περισπούδαστο «νόμο της βαρύτητας» (που ο θρύλος αναφέρει πως αναζήτησε μετά από πτώση μήλου από μια μηλιά).Μεγάλης ιστορικής σημασίας υπήρξαν ακόμη οι μελέτες του σχετικά με τη φύση του φωτός καθώς επίσης και η καθοριστική συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού

 Δύο σημαντικά φαινόμενα,η περίθλαση και η συμβολή του φωτός,απασχόλησαν τους φυσικούς Christian Huygens (Κρίστιαν Χόυχενς,1629-1695) και Tomas Young (Τόμας Γιανγκ,1773-1829) το 1670 και 1803 αντίστοιχα.Οι Huygens και Young,μέσα από πειραματικές διαδικασίες πάνω στα φαινόμενα αυτά,απέδειξαν ότι το φως έχει κυματική φύση και συγκεκριμένα ότι είναι εγκάρσια κύματα.

Μεγάλης ιστορικής σημασίας υπήρξαν οι μελέτες του Νεύτωνα σχετικά με τη φύση του φωτός

 Το αποκορύφωμα της έρευνας για τη φύση του φωτός ήρθε το 1865,όταν ο Maxwell (Μάξγουελ),αναπτύσσοντας τη μεγαλειώδη θεωρία του,απέδειξε ότι το φως είναι εγκάρσια ηλεκτρομαγνητικά κύματα.

 Συνεχίζοντας την ιστορική αναδρομή συναντάμε στις αρχές του 20ού αιώνα το Max Planck (Μαξ Πλανκ,1858-1947),ο οποίος χρησιμοποίησε τη σωματιδιακή φύση του φωτός,για να ερμηνεύσει την ακτινοβολία που εκπέμπουν τα θερμά σώματα.

 Στην πιο σύγχρονη εποχή ο Einstein (Αϊνστάιν) χρησιμοποιώντας τη σωματιδιακή φύση του φωτός ερμηνεύει το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο (εκπομπή ηλεκτρονίων από μέταλλα,όταν πάνω σ' αυτά προσπίπτει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία).

 Σήμερα πιστεύουμε στη διπλή φύση του φωτός,δηλαδή ότι το φως συμπεριφέρεται ως κύμα και ως σωματίδιο που ονομάζεται φωτόνιο.Σε φαινόμενα όπως η συμβολή,η περίθλαση και η πόλωση εκδηλώνεται η κυματική φύση του φωτός (ηλεκτρομαγνητικό κύμα),ενώ σε φαινόμενα που σχετίζονται με την αλληλεπίδραση του φωτός με την ύλη (απορρόφηση-εκπομπή),όπως το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο,εκδηλώνεται η σωματιδιακή φύση του φωτός.

 Η ερώτηση λοιπόν «τι είναι το φως,σωματίδιο ή κύμα;» είναι εσφαλμένη,γιατί τo φως συμπεριφέρεται ως κύμα και ως σωματίδιο.

 Σήμερα το φως έχει πολλές εφαρμογές στην τεχνολογία.Βοηθάει τους χειρούργους να κάνουν λεπτές επεμβάσεις και τους μηχανικούς στα έργα τους,επίσης με το φως μπορούμε να μετρήσουμε με πολύ μεγάλη ακρίβεια μεγάλες αποστάσεις.