ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ
Οι πρώτες προσπάθειες και παρατηρήσεις μέσω τηλεσκοπίου έγιναν από τον Γαλιλαίο,όπως φαίνεται από σχέδια του,στις 28 Δεκεμβρίου 1612 και στις 27 Ιανουαρίου 1613.Όπως φαίνεται από σχέδια του δείχνουν σημεία τα οποία αντιστοιχούν στη θέση που τώρα ξέρουμε ότι ήταν ο Ποσειδώνας.
Και στις δύο περιπτώσεις ο Γαλιλαίος μπέρδεψε τον Ποσειδώνα σαν απλανή αστέρα όταν βρισκόταν κοντά σε σύνοδο με το Δία,ως εκ τούτου,δεν του πιστώνεται με η ανακάλυψη του Ποσειδώνα.Κατά τη διάρκεια της πρώτης παρατήρησης του τον Δεκέμβριο του 1612,ο Ποσειδώνας ήταν στον ουρανό,επειδή είχε μόλις γυρίσει ανάδρομος την ίδια ημέρα.Αυτή η φαινόμενη κίνηση προς τα πίσω δημιουργείται όταν η τροχιά της Γης περνάει ένα εξωτερικό πλανήτη.
Και στις δύο περιπτώσεις ο Γαλιλαίος μπέρδεψε τον Ποσειδώνα σαν απλανή αστέρα όταν βρισκόταν κοντά σε σύνοδο με το Δία,ως εκ τούτου,δεν του πιστώνεται με η ανακάλυψη του Ποσειδώνα.Κατά τη διάρκεια της πρώτης παρατήρησης του τον Δεκέμβριο του 1612,ο Ποσειδώνας ήταν στον ουρανό,επειδή είχε μόλις γυρίσει ανάδρομος την ίδια ημέρα.Αυτή η φαινόμενη κίνηση προς τα πίσω δημιουργείται όταν η τροχιά της Γης περνάει ένα εξωτερικό πλανήτη.
Το 1821,ο Alexis Bouvard δημοσίευσε αστρονομικούς πίνακες με την τροχιά του Ουρανού γείτονα του Ποσειδώνα.Οι επόμενες παρατηρήσεις αποκάλυψαν σημαντικές αποκλίσεις από τους πίνακες,που οδηγεί τον Bouvard να υποθέτει ότι ένα άγνωστο σώμα δημιουργεί διαταραχές στην τροχιά μέσω της βαρυτικής αλληλεπίδρασης (παρέλξεις).
Το 1843,ο John Couch Adams άρχισε την εργασία για την τροχιά του Ουρανού με τα στοιχεία που είχε.Μέσω του διευθυντή του αστεροσκοπείου του Κέιμπριτζ Via James Challis,ζήτησε επιπλέον δεδομένα από τον Sir George Airy,τον βασιλικό αστρονόμο,ο οποίος έστειλε τα στοιχεία,τον Φεβρουάριο του 1844.
Το 1843,ο John Couch Adams άρχισε την εργασία για την τροχιά του Ουρανού με τα στοιχεία που είχε.Μέσω του διευθυντή του αστεροσκοπείου του Κέιμπριτζ Via James Challis,ζήτησε επιπλέον δεδομένα από τον Sir George Airy,τον βασιλικό αστρονόμο,ο οποίος έστειλε τα στοιχεία,τον Φεβρουάριο του 1844.
Τον Ιούνιο του 1846,δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η εκτίμηση του Le Verrier του μήκους του πλανήτη και η ομοιότητά του με εκτίμηση του Adams |
Το 1845-1846,ο Urbain Le Verrier,ανεξάρτητα από τον Adams,ανέπτυξε τους δικούς του υπολογισμούς,παράγοντας διάφορα μοντέλα για τον νέο πλανήτη,αλλά αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες.Τον Ιούνιο του 1846,δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά την εκτίμηση του Le Verrier του μήκους του πλανήτη και την ομοιότητά του με την εκτίμηση του Adams.
Εν τω μεταξύ,ο Le Verrier με επιστολή ζήτησε από το αστεροσκοπείο του Βερολίνου και από τον αστρονόμο Johann Gottfried Galle να πραγματοποιούν έρευνες με διοπτρικό τηλεσκόπιο του παρατηρητηρίου.
Το ίδιο το βράδυ της ημέρας από την παραλαβή της επιστολής ο Le Verrier της στις 23 Σεπτεμβρίου 1846,ο Ποσειδώνας ανακαλύφθηκε μέσα σε 1° από όπου ο Le Verrier είχε προβλέψει ότι είναι, και περίπου 12° από την πρόβλεψη του Adams.Ο Challis αργότερα συνειδητοποίησε ότι είχε παρατηρηθεί ο πλανήτης δύο φορές τον Αύγουστο,παραλείποντας να το προσδιορίσει λόγω περιστασιακής προσέγγισης του στο έργο.
Το ίδιο το βράδυ της ημέρας από την παραλαβή της επιστολής ο Le Verrier της στις 23 Σεπτεμβρίου 1846,ο Ποσειδώνας ανακαλύφθηκε μέσα σε 1° από όπου ο Le Verrier είχε προβλέψει ότι είναι, και περίπου 12° από την πρόβλεψη του Adams.Ο Challis αργότερα συνειδητοποίησε ότι είχε παρατηρηθεί ο πλανήτης δύο φορές τον Αύγουστο,παραλείποντας να το προσδιορίσει λόγω περιστασιακής προσέγγισης του στο έργο.
Ως επακόλουθο της ανακάλυψης,υπήρξαν πολύ εθνικιστικές αντιπαλότητες μεταξύ της γαλλικής και της βρετανικής πλευράς για το ποιος είχε προτεραιότητα και άξιζε πίστωσης για την ανακάλυψη.Τελικά,μια διεθνής συναίνεση ότι τόσο ο Le Verrier και ο Adams άξιζαν από κοινού πίστωσης.Από το 1966 ο Dennis Rawlins έχει αμφισβητήσει την αξιοπιστία του ισχυρισμού του Adams για την ανακάλυψη.
Το 1843,John Couch Adams άρχισε την εργασία για την τροχιά του Ουρανού με τα στοιχεία που είχε |
Αμέσως μετά την ανακάλυψή του,ο Ποσειδώνας,που αναφέρεται απλώς ως "ο εξωτερικός πλανήτης του Ουρανό" ή ως "ο πλανήτης Le Verrier".Η πρώτη πρόταση για ένα όνομα προήλθε από τον Galle,ο οποίος πρότεινε το όνομα Ιανός.Στην Αγγλία, ο Challis προέβαλε το όνομα του Ωκεανού.
Διεκδίκηση του δικαιώματος στο όνομα στην ανακάλυψή του,ο Le Verrier πρότεινε γρήγορα το όνομα Ποσειδώνας για αυτό το νέο πλανήτη.Αυτή η πρόταση συνάντησε σθεναρή αντίσταση εκτός Γαλλίας.Σύντομα Ποσειδώνας έγινε το διεθνώς αποδεκτό όνομα.Στη ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία,ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας.
Μια γελοιογραφία που δημοσιεύθηκε στην Γαλλία κατά το χρόνο της διαμάχης για την ανακάλυψη του Ποσειδώνα |
Οι περισσότερες γλώσσες σήμερα,ακόμη και σε χώρες που δεν έχουν άμεση σχέση με τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό,χρησιμοποιούν κάποια παραλλαγή του ονόματος «Ποσειδώνα» για τον πλανήτη.Στα κινέζικα,ιαπωνικά και κορεατικά,το όνομα του πλανήτη κυριολεκτικά μεταφράζεται ως "ο βασιλιάς της θάλασσας" (海王星),αφού ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας.
Μετά την ανακάλυψη του Πλούτωνα ο Ποσειδώνας έγινε ο προτελευταίος πλανήτης,εκτός από μια περίοδο 20 ετών μεταξύ 1979 και 1999,όταν ελλειπτική τροχιά του Πλούτωνα έφερε πιο κοντά στον ήλιο από τον Ποσειδώνα.Η ανακάλυψη της ζώνης Kuiper το 1992 οδήγησε πολλούς αστρονόμους να συζητήσουν το κατά πόσον ο Πλούτωνας θα πρέπει να θεωρείται πλανήτης από μόνος του.
Το 2006,η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ορίζει τη λέξη «πλανήτης» για πρώτη φορά,περιγράφει τον Πλούτωνα ως «πλανήτη νάνο» και καθιστώντας τον Ποσειδώνα για άλλη μια φορά το τελευταίο πλανήτη στο ηλιακό σύστημα.
Μετά την ανακάλυψη του Πλούτωνα ο Ποσειδώνας έγινε ο προτελευταίος πλανήτης,εκτός από μια περίοδο 20 ετών μεταξύ 1979 και 1999,όταν ελλειπτική τροχιά του Πλούτωνα έφερε πιο κοντά στον ήλιο από τον Ποσειδώνα.Η ανακάλυψη της ζώνης Kuiper το 1992 οδήγησε πολλούς αστρονόμους να συζητήσουν το κατά πόσον ο Πλούτωνας θα πρέπει να θεωρείται πλανήτης από μόνος του.
Το 2006,η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ορίζει τη λέξη «πλανήτης» για πρώτη φορά,περιγράφει τον Πλούτωνα ως «πλανήτη νάνο» και καθιστώντας τον Ποσειδώνα για άλλη μια φορά το τελευταίο πλανήτη στο ηλιακό σύστημα.