ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΗ

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΗ

 Ουράνια Μηχανική ονομάζεται ένας από τους βασικούς κλάδους της Αστρονομίας με κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης είναι οι φυσικοί νόμοι επί των οποίων βασίζονται οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και οι τροχιές τους εξετάζοντας την κινηματική και δυναμική αυτών.

Ουράνια Μηχανική ονομάζεται ένας από τους βασικούς κλάδους της Αστρονομίας με κύριο αντικείμενο έρευνας και μελέτης είναι οι φυσικοί νόμοι επί των οποίων βασίζονται οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και οι τροχιές τους εξετάζοντας την κινηματική και δυναμική αυτών

 Αυτή αποτελεί τον καθαρά μαθηματικό κλάδο της αστρονομίας,που στηρίζεται πάνω στο νόμο της παγκόσμιας έλξης και της αμοιβαίας επίδρασης μεταξύ των αστέρων.Έχει σκοπό να μελετά την κίνηση, το σχήμα και τη μάζα των ουράνιων σωμάτων και ιδιαίτερα του δικού μας πλανητικού συστήματος.

Ο Γιοχάνες Κέπλερ (Johannes Kepler) ήταν Γερμανός αστρονόμος (27 Δεκεμβρίου 1571–15 Νοεμβρίου 1630) και καταλυτική φυσιογνωμία στην επιστημονική επανάσταση των νεότερων χρόνων.Υπήρξε επίσης μαθηματικός και συγγραφέας,ενώ άσκησε κατά καιρούς και την αστρολογία για βιοποριστικούς λόγους.Είναι περισσότερο γνωστός ως ο «Νομοθέτης του ουρανού» από τους φερώνυμουςΝόμους που αφορούν την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο και περιγράφονται στα έργα του

 Πατέρας και θεμελιωτής της Ουράνιας Μηχανικής θεωρείται ο Κέπλερ (Johannes Kepler,1571-1630),ο οποίος διετύπωσε τους τρεις περίφημους νόμους των πλανητικών κινήσεων,που φέρουν το όνομά του, και ο Νεύτων (Newton),(Νόμος της παγκόσμιας έλξης).Οι νόμοι των Kepler και Newton ισχύουν και σήμερα σε ικανοποιητική προσέγγιση.

Η Ουράνια Μηχανική αποτελεί τον καθαρά μαθηματικό κλάδο της αστρονομίας,που στηρίζεται πάνω στο νόμο της παγκόσμιας έλξης και της αμοιβαίας επίδρασης μεταξύ των αστέρων

 Οι τρεις νόμοι του Κέπλερ επί μισό αιώνα έμειναν ανεξήγητοι.Ο Νεύτωνας απέδειξε ότι όλοι οι νόμοι ήταν συνέπεια μιας μόνον αρχής,της αρχής της βαρύτητας ή της παγκόσμιας έλξης.Φαινόμενα που εξηγούνται με το νόμο του Νεύτωνα είναι η πλάτυνση της Γης στους πόλους,οι παλίρροιες της θάλασσας, η μετάπτωση και η κλόνιση του άξονα της Γης,οι ελλειπτικές τροχιές των πλανητών και η κίνηση των κομητών.Η δυσκολία των απλών μαθηματικών να εξηγήσουν αυτά, οδήγησε στην επινόηση του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού.Η ανάπτυξη του κλάδου αυτού της αστρονομίας κορυφώθηκε από τους διαδόχους του Νεύτωνα,Λαπλάς και Λαγκράνζ (Laplace,Lagrange).

Η ουράνια μηχανική εφαρμόστηκε σε μια ομάδα αστέρων του Γαλαξία μας,των οποίων ήταν γνωστές οι αποστάσεις και η «ιδία» κίνησή τους.Έτσι διαπιστώθηκε η περιστροφή του Γαλαξία γύρω από τον κεντρικό πυρήνα 

 Εκτός από αυτούς,ο Καρτέσιος βρήκε τρόπο να εφαρμόσει την άλγεβρα στη θεωρία των καμπυλών και συναρτήσεων.Ο Φερμά θεμελίωσε την απειροστική γεωμετρία με τη μέθοδο των μεγίστων και ελαχίστων.Η ουράνια μηχανική αφορά κυρίως στις κινήσεις των πλανητών γύρω από τον Ήλιο με όλες τις ποικιλίες και περιπλοκές των παρέλξεων που οφείλονται στις αμοιβαίες επιδράσεις των πλανητών,με τη μέθοδο των μεταβολών των σταθερών.Η μέθοδος αυτή οδήγησε το Λε Βεριέ να υπολογίσει από πριν για μια ορισμένη στιγμή τη θέση ενός πλανήτη που ασκούσε επίδραση και προκαλούσε ανωμαλίες στην κίνηση του ουρανού.Έτσι ανακαλύφτηκε ο πλανήτης Ποσειδώνας.
 Επίσης η πολύ περίπλοκη κίνηση της Σελήνης και η πλήρης γνώση της μας επέτρεψε να μετρήσουμε με πολύ μεγάλη ακρίβεια τον παγκόσμιο χρόνο,όπως αυτός εισέρχεται στις εξισώσεις της μηχανικής.Η ουράνια μηχανική εφαρμόστηκε σε μια ομάδα αστέρων του Γαλαξία μας,των οποίων ήταν γνωστές οι αποστάσεις και η «ιδία» κίνησή τους.Έτσι διαπιστώθηκε η περιστροφή του Γαλαξία γύρω από τον κεντρικό πυρήνα.
 Η σύγχρονη Ουράνια Μηχανική αναζητά καλύτερες προσεγγίσεις στην Θεωρία των Διαταραχών.