ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

Ραδιοαστρονομία ονομάζεται ο κλάδος της αστρονομίας,που ασχολείται με την μελέτη των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών,που εκπέμπονται στις συχνότητες των ραδιοκυμάτων

  Η ραδιοαστρονομία οφείλει την γέννηση της στις έρευνες του αμερικανού μηχανικού Κάρλ Τζάνσκυ ,που το 1932 προσπαθούσε να ανακαλύψει τα αίτια του θορύβου που περιόριζε την έκταση των δεκαμετρικών κυμάτων.

O Karl Jansky (22 Οκτωβρίου 1905 - 14, Φεβρουαρίου, 1950) ήταν  Αμερικανός φυσικός και μηχανικός  που τον Αύγουστος 1931 ανακάλυψε για πρώτη φορά τα ραδιοκύματα που προέρχονται από τον Γαλαξία μας. Θεωρείται ένα από τα ιδρυτής της ραδιοαστρονομίας

  Μελετώντας με μια απλή κεραία την κατανομή στον χώρο των ραδιοκυμάτων υψηλής συχνότητας , ο Τζάνσκυ ανακάλυψε ένα σταθερό τομές προτίμησης εκπομπής μετρικών κυμάτων στον Τοξότη, στο ύψος του κέντρου του δικού μας Γαλαξία, σε μια ζώνη που κρύβεται απο μικρές οθόνες αδιαφανών αερίων.

O Grote Reber (22η Δεκεμβρίου 1911 - 20, Δεκεμβρίου 2002) ήταν  φυσικός  πρωτοπόρος της ραδιοαστρονομίας. Συνέβαλε στη διερεύνηση και την επέκταση του πρωτοποριακού έργου του Karl Jansky, και πραγματοποίησε την πρώτη έρευνα του ουρανού στις ραδιοσυχνότητες

  Το 1940 ο Αμερικανός μηχανικός Γκράιτ Ρέμπερ κατόρθωσε να παρουσιάσει ένα ραδιοχάρτη του ουρανού , που πέτυχε στα 460ΜΗΖ. Οι τελειοποιήσεις των συσκευών ραντάρ κατα τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο , οι τυχαίες ανακαλύψεις των εκπομπών του ραδιοήλιου των πάλσαρ και των κβάσαρ καθώς και άλλες επιτυχίες στον επιστημονικό αυτό τομέα , εδραίωσαν την σημασία του κλάδου αυτού της αστρονομίας.

Το ραδιοτηλεσκόπιο του Grote Reber

  Οι επόμενες παρατηρήσεις εντόπισαν πολλές διαφορετικές πηγές εκπομπής ραδιοκυμάτων. Αυτές περιλαμβάνουν αστέρια και οι γαλαξίες, καθώς και εντελώς νέες κατηγορίες αντικειμένων, όπως είναι οι ραδιογαλαξίες, τα κβάζαρ, ταπάλσαρ και τα μέιζερ. Η ανακάλυψη της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων υποβάθρου, η οποία αποτέλεσε αδιάσειστο στοιχείο για τη Μεγάλη Έκρηξη, έγινε μέσω της ραδιοαστρονομίας.