ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Η ιδέα των πλανητών έχει εξελιχθεί με την πάροδο της ιστορίας.Οι πέντε κλασικοί πλανήτες, που είναι ορατοί με γυμνό μάτι,ήταν γνωστοί από την αρχαιότητα και είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη μυθολογία,τη θρησκευτική κοσμολογία και την αρχαία αστρονομία.Οι Αρχαίοι Έλληνες τους αποκαλούσαν πλανήτες αστέρες.

Οι Αρχαίοι Έλληνες τους αποκαλούσαν πλανήτες αστέρες  

 Στην αρχαία Ελλάδα,την Κίνα,τη Βαβυλώνα και σ'όλους τους αρχαίους πολιτισμούς πίστευαν ότι η Γη ήταν το κέντρο του Σύμπαντος και ότι όλοι οι πλανήτες γυρίζουν γύρω από την Γη.Οι λόγοι για αυτήν την αντίληψη ήταν ότι τα αστέρια και οι πλανήτες φαίνεται να περιστρέφονται γύρω από τη Γη κάθε μέρα και η φαινομενικά κοινή λογική αντίληψη ότι η Γη ήταν στέρεο και σταθερό και βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

 Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από την αρχαιοελληνική φράση «πλανήτες αστέρες» (άστρα που περι-πλανιούνται),σε αντίθεση με τους αστέρες που μοιάζουν ακίνητοι στον ουράνιο θόλο (εξ ού και η ονομασία «απλανείς αστέρες»).Είναι παράγωγο της λέξης "πλάνης" που σημαίνει περιπλανώμενος, χωρίς μόνιμη διαμονή.

Η σύγχρονη Ελλάδα  χρησιμοποιεί τα ονόματά από τους θεούς του Ολύμπου για τους πλανήτες

 Στην αρχαία Ελλάδα,τα δύο μεγάλα φωτεινά σώματα ο Ήλιος και η Σελήνη ονομάστηκαν Ήλιος και Σελήνη.Ο κόκκινος πλανήτης ήταν γνωστός ως "πύρινος".Σήμερα ο δυτικός κόσμος γνωρίζει τους πλανήτες με ονόματα που προέρχονται από τους θεούς του Ολύμπου.Ενώ η σύγχρονη Ελλάδα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τα ονόματά από τους θεούς του Ολύμπου για τους πλανήτες,άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες,λόγω της επιρροής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και αργότερα της Καθολικής Εκκλησίας, χρησιμοποιούν τα λατινικά ονόματα και όχι τα ελληνικά.Η Γη είναι ο μόνος πλανήτης του οποίου το όνομα δεν προέρχεται από την ελληνορωμαϊκή μυθολογία.Το όνομα προέρχεται από τον 8ο αιώνα από την αγγλοσαξωνική λέξη erda,που σημαίνει έδαφος ή  χώμα και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά εγγράφως,ίσως γύρω στο 1300.
 Η μη ευρωπαϊκές κουλτούρες χρησιμοποιούν άλλα πλανητικά συστήματα ονομασίας.Η Ινδία χρησιμοποιεί ένα σύστημα ονομάτων με βάση την Navagraha,η οποία ενσωματώνει τους επτά παραδοσιακούς πλανήτες (Surya για τον Ήλιο,το Chandra για τη Σελήνη,και Budha,Shukra,Mangala, Bṛhaspati Shani και για τους πλανήτες Ερμή,Αφροδίτη,Άρη,Δία και Κρόνου).Η Κίνα και οι χώρες της Ανατολικής Ασίας ιστορικά υπόκεινται σε κινεζική πολιτιστική επιρροή (όπως η Ιαπωνία,η Κορέα και το Βιετνάμ) χρησιμοποιούν ένα σύστημα ονομάτων με βάση τα πέντε κινεζικά στοιχεία: νερό (υδράργυρος),μετάλλων (Αφροδίτη),φωτιά (Άρης),ξύλο ( Δίας) και γη (Κρόνος).

ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΗ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

 Ο πρώτος πολιτισμός που είναι γνωστός ότι διαθέτει μια λειτουργική θεωρία των πλανητών ήταν οι Βαβυλώνιοι,οι οποίοι ζούσαν στην Μεσοποταμία κατά την πρώτη και τη δεύτερη χιλιετία π.Χ..

Ο πρώτος πολιτισμός που είναι γνωστός ότι διαθέτει μια λειτουργική θεωρία των πλανητών ήταν οι Βαβυλώνιοι

 Το παλαιότερο επιζών πλανητικό αστρονομικό κείμενο είναι το Βαβυλώνιο δισκίο Ammisaduqa,το 7ο αιώνα π.Χ. αντίγραφο του καταλόγου των παρατηρήσεων των κινήσεων του πλανήτη Αφροδίτη,που πιθανόν να χρονολογείται ήδη από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ..

Το παλαιότερο επιζών πλανητικό αστρονομικό κείμενο είναι το Βαβυλώνιο δισκίο Ammisaduqa,το 7ο αιώνα π.Χ. αντίγραφο του καταλόγου των παρατηρήσεων των κινήσεων του πλανήτη Αφροδίτη,που πιθανόν να χρονολογείται ήδη από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ.

 Είναι ένα ζευγάρι σφηνοειδούς δισκία που χρονολογούνται από τον 7ο π.Χ. αιώνα,που καθορίζει τις κινήσεις του Ήλιου,της Σελήνης και των πλανητών κατά τη διάρκεια του έτους.

Το Enuma Anu,γραμμένο κατά τη διάρκεια της Νεο-Ασσυρίων περίοδο τον 7ο π.Χ. αιώνα,περιλαμβάνει έναν κατάλογο των οιωνών και των σχέσεων τους με διάφορα ουράνια φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων των κινήσεων των πλανητών

 Το Enuma Anu,γραμμένο κατά τη διάρκεια της Νεο-Ασσυρίων περίοδο τον 7ο π.Χ. αιώνα,περιλαμβάνει έναν κατάλογο των οιωνών και των σχέσεων τους με διάφορα ουράνια φαινόμενα,συμπεριλαμβανομένων των κινήσεων των πλανητών.

Η Αφροδίτη,ο Ερμής,ο Άρης,ο Δίας και ο Κρόνος εντοπίστηκαν από τους αστρονόμους της Βαβυλώνας

 Η Αφροδίτη,ο Ερμής,ο Άρης,ο Δίας και ο Κρόνος εντοπίστηκαν από τους αστρονόμους της Βαβυλώνας.Αυτοί θα παραμείνουν οι μόνοι γνωστοί πλανήτες μέχρι την εφεύρεση του τηλεσκοπίου στην σύγχρονη εποχή.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

 Οι αρχαίοι Έλληνες αρχικά δεν αποδίδουν μεγάλη σημασία για τους πλανήτες,όπως οι Βαβυλώνιοι.

Η αρχαία Ελλάδα

 Οι Πυθαγόρειοι,μεταξύ του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ. φαίνεται να έχουν αναπτύξει τη δικιά τους ανεξάρτητη πλανητική θεωρία,η οποία αποτελούνταν από τη Γη,τον Ήλιο,τη Σελήνη και τους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από ένα «Κεντρικό Πυρ» στο κέντρο του Σύμπαντος.

Έγγραφο που περιγράφει την γεωκεντρική θεωρία στην αρχαία Ελλάδα

 Ο Πυθαγόρας και ο Παρμενίδης λέγεται ότι ήταν οι πρώτοι που αναγνώρισαν ότι η Αφροδίτη ήταν το ίδιο αστέρι που εμφανιζόταν το βράδυ και το πρωί.Τον 3ο αιώνα π.Χ.,ο Αρίσταρχος ο Σάμιος πρότεινε το ηλιοκεντρικό σύστημα,σύμφωνα με το οποίο η Γη και οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο.Ωστόσο,το γεωκεντρικό σύστημα παράμεινε το κυρίαρχο σύστημα μέχρι την Επιστημονική Επανάσταση.

 Οι Πυθαγόρειοι,μεταξύ του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ. φαίνεται να έχουν αναπτύξει τη δικιά τους ανεξάρτητη πλανητική θεωρία,η οποία αποτελούνταν από τη Γη,τον Ήλιο,τη Σελήνη και τους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από ένα «Κεντρικό Πυρ» στο κέντρο του Σύμπαντος 

 Κατά τον 1ο αιώνα π.Χ.,κατά την ελληνιστική περίοδο,οι Έλληνες είχαν αρχίσει να αναπτύσσουν τα δικά τους μαθηματικά συστήματα για την πρόβλεψη των θέσεων των πλανητών.

Τον 3ο αιώνα π.Χ.,ο Αρίσταρχος ο Σάμιος πρότεινε το ηλιοκεντρικό σύστημα, σύμφωνα με το οποίο η Γη και οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο

 Αυτά τα συστήματα,τα οποία βασίστηκαν στη γεωμετρία και όχι στην αριθμητική των Βαβυλωνίων,θα επισκιάσει τελικά τις θεωρίες των Βαβυλωνίων στην πολυπλοκότητα και την πληρότητα,και καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των αστρονομικών κινήσεων που παρατηρήθηκαν από τη Γη με γυμνό μάτι.

Κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. οι Έλληνες είχαν αρχίσει να αναπτύσσουν τα δικά τους μαθηματικά συστήματα για την πρόβλεψη των θέσεων των πλανητών

 Αυτές οι θεωρίες θα φτάσουν το μέγιστο της έκφρασής τους στην Αλμαγέστη γραμμένο από τον Πτολεμαίο το 2ο αιώνα μ.Χ..Έτσι η κυριαρχία του μοντέλου του Πτολεμαίου αντικατέστησε όλα τα προηγούμενα έργα σχετικά με την αστρονομία και παρέμεινε το οριστικό αστρονομικό κείμενο στον δυτικό κόσμο για 13 αιώνες.

Ένας αρχαίος Ελληνικός αστρονομικός υπολογιστής

 Για τους Έλληνες υπήρχαν επτά γνωστοί πλανήτες και ο καθένας θεωρείται ότι περιβάλει τη Γη,σύμφωνα με τους νόμους του Πτολεμαίου.Ήταν,κατά αύξουσα σειρά από τη Γη:Η Σελήνη,ο Ερμής,η Αφροδίτη,ο Ήλιος,ο Άρης,ο Δίας και ο Κρόνος.

ΙΝΔΙΚΗ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

 Το 499 μ.Χ.,ο  Ινδός αστρονόμος Αριαμπάτα ανέπτυξε ένα πλανητικό μοντέλο το οποίο ενσωματώνει ρητά την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονα της,η οποία εξηγεί και την αιτία της κίνηση της.

Ινδική αστρονομία

 Επίσης,πίστευε ότι οι τροχιές των πλανητών είναι ελλειπτικές.Οι οπαδοί του Αριαμπάτα ήταν πάρα πολλοί στη Νότια Ινδία και ακολούθησαν να γράφουν δευτερεύοντα έργα.

Το 499 μ.Χ.,ο Ινδός αστρονόμος Αριαμπάτα ανέπτυξε ένα πλανητικό μοντέλο το οποίο ενσωματώνει ρητά την περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονα της

 Το 1500,ο Nilakantha Somayaji αναθεώρησε το μοντέλο του Αριαμπάτα.Ανέπτυξε ένα πλανητικό μοντέλο, όπου ο Ερμής,η Αφροδίτη,ο Άρης,ο Δίας και ο Κρόνος  γυρίζουν σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο,ο οποίος με τη σειρά του περιστρέφεται γύρω από τη Γη.

Αρχαίο ινδικό έγγραφο που περιγράφει ένα πλανητικό μοντέλο, όπου ο Ερμής,η Αφροδίτη,ο Άρης,ο Δίας και ο Κρόνος  γυρίζουν σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο,ο οποίος με τη σειρά του περιστρέφεται γύρω από τη Γη 

 Οι περισσότεροι αστρονόμοι του σχολείου της Κεράλα που τον ακολούθησαν αποδέχτηκαν το πλανητικό μοντέλο του.

ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

 Η ισλαμική αστρονομία γνώρισε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη της ανάμεσα στον 8ο και τον 15ο αιώνα και είναι γραμμένη στα αραβικά.

Μεσαιωνική μουσουλμανική αστρονομία

 Οι περιοχές στις οποίες αναπτύχθηκε είναι αυτές της Μέσης Ανατολής,της Κεντρικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής.

Η ισλαμική αστρονομία γνώρισε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη της ανάμεσα στον 8ο και τον 15ο αιώνα και είναι γραμμένη στα αραβικά

 Δέχτηκε μεγάλη επιρροή από την ελληνιστική καθώς και την ινδική αστρονομία και επηρέασε την βυζαντινή,την ευρωπαϊκή και την κινέζικη.

Το Tusiι είναι μια μαθηματική συσκευή που εφευρέθηκε από τον Nasir al-Din al-Tusi στην οποία ένας μικρός κύκλος περιστρέφεται μέσα σε ένα μεγαλύτερο κύκλο δύο φορές στη διάμετρο του μικρότερου κύκλου

 Το Ισλάμ συμβούλευε τους Μουσουλμάνους να βρουν τρόπους για να χρησιμοποιήσουν τα αστέρια.

Όργανα πλοήγησης και παρατήρησης  των Μουσουλμάνων

 Με βάση αυτή τη συμβουλή αυτοί άρχισαν να αναπτύσσουν όλο και καλύτερα όργανα πλοήγησης και παρατήρησης.Για αυτό τον λόγο και τα περισσότερα πλοηγητικά αστέρια έχουν αραβικά ονόματα.

Μεσαιωνικός ισλαμικός αστρολάβος

 Τον 11ο αιώνα,η Αφροδίτη παρατηρήθηκε από τον Αβικέννα.Στον 12ο αιώνα,ο Impn Bajjah παρατήρησε "δύο πλανήτες ως μαύρες κηλίδες στο πρόσωπο του Ήλιο",«η οποία ταυτίστηκε με τη διαμετακόμιση του Ερμή και της Αφροδίτης από τον αστρονόμο Maragha Qotb al-Ntin Shirazi τον 13ο αιώνα. 

Μουσουλμανικό έγγραφο για τους πλανήτες

 Άλλες επιρροές που έχει το Κοράνι στην ισλαμική αστρονομία συμπεριλαμβάνουν την αντίληψη ότι το σύμπαν διοικείται από μια σειρά κανόνων οι οποίοι προέρχονται από την ισλαμική αντίληψη του tawhid (ενότητα του Θεού)  καθώς και το σεβασμό για τα εμπειρικά δεδομένα που ήταν διαδεδομένα στον ελληνικό πολιτισμό ο οποίος ενέπνευσε και τους Μουσουλμάνους να ασχοληθούν συστηματικά με την εμπειρική  παρατήρηση.  

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΣΤΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ 

 Με την έλευση της Επιστημονικής Επανάστασης,η κατανόηση του όρου "πλανήτης" άλλαξε.Τον 16ο αιώνα άρχισε να κυριαρχεί το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Κοπέρνικου,του Κέπλερ και του Γαλιλαίου.

Αστρονομία στη Ευρωπαϊκή αναγέννηση

 Έτσι, η Γη περιλαμβάνεται στον κατάλογο των πλανητών,ενώ ο Ήλιος και η Σελήνη αποκλείστηκαν.

Αστρονομικά όργανα της Ευρωπαϊκής αναγέννησης

 Στην αρχή, όταν ανακαλύφθηκαν τον 17ο αιώνα οι πρώτοι δορυφόροι του Δία και του Κρόνου,οι όροι "πλανήτης" και "δορυφόροι" χρησιμοποιήθηκαν εναλλακτικά.

Τον 16ο αιώνα άρχισε να κυριαρχεί το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Κοπέρνικου,του Κέπλερ και του Γαλιλαίου

 Αν και ο όρος "δορυφόροι"θα γίνει σταδιακά πιο διαδεδομένος στον επόμενο αιώνα.Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 19ου αιώνα,ο αριθμός των πλανητών αυξήθηκε με ταχύ ρυθμό από οποιοδήποτε αντικείμενο που ανακαλύφθηκε σε τροχιά γύρω από τον ήλιο.

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ TO 19Ο ΑΙΩΝΑ

 Τον 19ο αιώνα οι αστρονόμοι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι οι πρόσφατες ανακαλύψεις που είχαν ταξινομηθεί ως πλανήτες για σχεδόν μισό αιώνα όπως η Δήμητρα και ο Παλλάς,ήταν πολύ διαφορετικοί από τους παραδοσιακούς πλανήτες.

Αστρονομία στο 19ο αιώνα

 Τα σώματα αυτά μοιράζονται την ίδια περιοχή του διαστήματος μεταξύ του Άρη και του Δία (η ζώνη των αστεροειδών) και είχαν μια πολύ μικρότερη μάζα.Με αποτέλεσμα να αναταξινομηθούν ως "αστεροειδείς".

Αστρονομικό βιβλίο του 19ου αιώνα που αναφέρεται στους πλανήτες

 Δεδομένου ότι υπήρξε μια δραματική διαφορά μεγέθους μεταξύ των αστεροειδών και των πλανητών και ο χείμαρρος των νέων ανακαλύψεων φαινόταν να έχει λήξει μετά την ανακάλυψη του Ποσειδώνα το 1846,όπου δεν υπήρχε καμία εμφανής ανάγκη να έχουν ένα τυπικό ορισμό.

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ TO 20Ο ΑΙΩΝΑ

 Τον 20ο αιώνα ανακαλύφθηκε ο Πλούτωνας.Ο ιδρυτής του αστεροσκοπείου του Flagstaff της Αριζόνα Πέρσιβαλ Λόουελ (P. Lowell, 1855-1916) είχε υπολογίσει τη θέση στην οποία θα έπρεπε να βρίσκεται ο Πλούτωνας από τις παρέλξεις που ασκούσε στον πλανήτη Ποσειδώνα.Πράγματι στις 21 Ιανουαρίου του 1930 ανακαλύφθηκε φωτογραφικά ως νέος πλανήτης από τον Αμερικανό αστρoνόμο Κλάιντ Τόμπω (Cl. Tombaugh),ο οποίος βασίστηκε εν μέρει στις μελέτες των παρέλξεων του Ουρανού και του Ποσειδώνα που πραγματοποίησε ο Λόουελ.

Στις 21 Ιανουαρίου του 1930 ανακαλύφθηκε φωτογραφικά ως νέος πλανήτης από τον Αμερικανό αστρoνόμο Κλάιντ Τόμπω

 Μετά τις πρώτες παρατηρήσεις υπήρχε η πεποίθηση ότι ο Πλούτωνας ήταν μεγαλύτερος από τη Γη.Έτσι ο Πλούτωνας έγινε αμέσως αποδεκτός ως ο ένατος πλανήτης.Η περαιτέρω όμως παρατήρηση του βρήκε το σώμα να ήταν στην πραγματικότητα πολύ μικρότερο.Το 1936,ο Raymond Lyttleton πρότεινε ότι ο Πλούτωνας μπορεί να είναι ένας  δορυφόρος του Ποσειδώνα και ο Fred Whipple πρότεινε το 1964 ότι ο Πλούτωνας μπορεί να είναι κομήτης.Ωστόσο,όπως εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερος από όλους τους γνωστούς αστεροειδείς.

Το 1992,ο αστρονόμος Alexader Wolszczan ανακοίνωσε την ανακάλυψη των πλανητών γύρω από ένα πάλσαρ,το PSR B1257 +12

 Το 1992,ο αστρονόμος Alexander Wolszczan ανακοίνωσε την ανακάλυψη των πλανητών γύρω από ένα πάλσαρ,το PSR B1257 +12.Η ανακάλυψη αυτή θεωρείται γενικά ότι είναι η πρώτη οριστική ανίχνευση ενός πλανητικού συστήματος γύρω από ένα άλλο αστέρι.

Στη συνέχεια,στις 6 Οκτωβρίου 1995, ο Michel Mayor και ο Didier Queloz του Πανεπιστημίου της Γενεύης, ανακοίνωσαν την πρώτη οριστική ανίχνευση ενός εξωπλανήτη σε τροχιά γύρω από μία κύρια ακολουθία αστέρων

 Στη συνέχεια,στις 6 Οκτωβρίου 1995,ο Michel Mayor και ο Didier Queloz του Πανεπιστημίου της Γενεύης,ανακοίνωσαν την πρώτη οριστική ανίχνευση ενός εξωπλανήτη σε τροχιά γύρω από μία κύρια ακολουθία αστέρων (51 Pegasi).Η ανακάλυψη των εξωηλιακών πλανητών οδήγησε σε μια άλλη ασάφεια στον καθορισμό του πλανήτη.Πολλοί γνωστοί εξωηλιακοί πλανήτες έχουν πολλές φορές τη μάζα του Δία,που προσεγγίζει εκείνη των αστρικών αντικειμένων που είναι γνωστά ως «καφέ νάνοι».

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ TO 21Ο ΑΙΩΝΑ

 Με την ανακάλυψη κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα περισσότερων αντικειμένων μέσα στο Ηλιακό Σύστημα και μεγάλων αντικειμένων γύρω από άλλα άστρα,προέκυψαν διαφωνίες για τον ορισμό του πλανήτη.Ένας αυξανόμενος αριθμός αστρονόμων υποστήριξε για τον Πλούτωνα να αποχαρακτηρίσουν ως πλανήτη,δεδομένου ότι πολλά παρόμοια αντικείμενα που πλησιάζουν το μέγεθος του είχε βρεθεί στην ίδια περιοχή του ηλιακού συστήματος (η ζώνη Kuiper) κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000.Ο Πλούτωνας βρέθηκε να είναι μόνο ένα μικρό σώμα σε έναν πληθυσμό χιλιάδων.Η ανακοίνωση της Έριδος το 2005,ένα αντικείμενο κατά 27% μεγαλύτερη μάζα από τον Πλούτωνα,δημιούργησε την ανάγκη και την επιθυμία του κοινού για ένα επίσημο ορισμό του πλανήτη.

H Διεθνής Αστρονομική Ένωση για τον ορισμό του πλανήτη ανακοίνωσε τον Αύγουστο του 2006 ότι ο αριθμός των πλανητών είναι οκτώ

 Αναγνωρίζοντας το πρόβλημα,η Διεθνής Αστρονομική Ένωση για τον ορισμό του πλανήτη ανακοίνωσε τον Αύγουστο του 2006 ότι ο αριθμός των πλανητών είναι οκτώ(ο Ερμής,η Αφροδίτη,η Γη,ο Άρης,ο Δίας,ο Κρόνος,ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας) και δημιουργήθηκε μια νέα κατηγορία,των πλανητών νάνων δημιουργήθηκε,που αρχικά περιέχει τρία αντικείμενα (η Δήμητρα,ο Πλούτωνας και η Έρις).