ΣΕΛΗΝΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΛΗΝΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 

ΣΕΛΗΝΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

 Η Σελήνη αποτελούσε Θεότητα του Ελληνικού Πανθέου,καθώς ήταν κόρη του Τιτάνα Υπερίονα καί τής Τιτανίδος Θείας,αδελφής του Ηλίου.
 Για τον απλό λαό της αρχαιότητος,η Θεά του Φεγγαριού ταξίδευε στον ουρανό με ένα άρμα που το έσερναν άλογα.Η Σελήνη κατά την μυθολογία αγαπούσε τον νεαρό και όμορφο Ενδυμίωνα,που τον επισκεπτόταν την νύχτα στο όρος Λάτμος της Καρίας,την ώρα που κοιμόταν.Η Σελήνη είναι προσωποποίηση τού Φεγγαριού.Το όνομα της ετυμολογείται από το Σέλας,που σημαίνει φωτεινή.Η λατρεία του Φεγγαριού όπως και του Ηλίου για τους Έλληνες των αρχαίων χρόνων ήταν γνωστή με την μορφή Θεών (Εκάτη,Άρτεμις,Απόλλων).

Η Σελήνη κατά την μυθολογία αγαπούσε τον νεαρό και όμορφο Ενδυμίωνα,που τον επισκεπτόταν την νύχτα στο όρος Λάτμος της Καρίας,την ώρα που κοιμόταν

 Τις μεταλλαγές της μορφής της Θεάς,δηλαδή τις φάσεις της,έφερνε σε συσχετισμό με την γέννεση και την φθορά πάνω στον άνθρωπο,με την υγεία και με την αρρώστια.Για τους Ανατολικούς λαούς η Σελήνη θεωρούνταν προστάτρια των μάγων,που πίστευαν ότι το φως της ήταν κατάλληλο για την συλλογή των μαγικών βοτάνων.Η πρωτόγονη πίστη απέδιδε ακόμα στους μάγους την ικανότητα να κατεβάζουν το Φεγγάρι από τον Ουρανό.

 Η ευρωπαϊκή τέχνη έχει απεικονίσει με τον καλύτερο τρόπο τη Σελήνη,στους δύο πίνακες των Perugino και Tintoretto.Ο Πρώτος περί τον 15ον αιώνα στον πίνακα «Η Σελήνη» και ο δεύτερος στα 1580 στον πίνακα «Η Σελήνη και οι ώρες».