ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ

  Επιστήμη των πλανητών ονομάζεται ο κλάδος της αστρονομίας που εξετάζει τη συνάθροιση των πλανητών, τα φεγγάρια, τους νάνους πλανήτες,τους κομήτες, τους αστεροειδείς,τα άλλα σώματα σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και εξωηλιακούς πλανήτες.

Επιστήμη των πλανητών ονομάζεται ο κλάδος της αστρονομίας που εξετάζει τη συνάθροιση των πλανητών, τα φεγγάρια, τους νάνους πλανήτες,τους κομήτες, τους αστεροειδείς,τα άλλα σώματα σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και εξωηλιακούς πλανήτες

  Μελετά τα αντικείμενα που κυμαίνονται σε μέγεθος από τους μικρούς μετεωρίτες ως στους γίγαντες αερίου, με στόχο να καθοριστεί η σύνθεση, η δυναμική τους,η δημιουργία και ιστορία τους.Η επιστήμη των πλανητών είναι ένα έντονα διεπιστημονικό πεδίο.Αρχικά άρχισε από την αστρονομία και την επιστήμη της γης,αλλά τώρα ενσωματώνει πολλούς κλάδους,συμπεριλαμβανομένης της πλανητικής αστρονομίας,της πλανητικής γεωλογίας,της γεωχημείας,της γεωφυσική,της ατμοσφαιρικής επιστήμης και της θεωρητικής πλανητικής επιστήμης.

Το ηλιακό σύστημα υποδιαιρείται στους εσωτερικούς πλανήτες,στη ζώνη των αστεροειδών,καθώς και στους εξωτερικούς πλανήτες

  Το ηλιακό σύστημα είναι σχετικά καλά μελετημένο, αρχικά μέσα από τηλεσκόπια και αργότερα από τα διαστημικά σκάφη.Αυτοί έδωσαν μια καλή συνολική κατανόηση του σχηματισμού και της εξέλιξης του πλανητικού συστήματος, αν και συνεχίζουν να γίνονται πολλές νέες ανακαλύψεις.

Οι εσωτερικοί γήινοι πλανήτες αποτελούνται από τον Ερμή,την Αφροδίτη,τη Γη και τον Άρη. Οι εξωτερικοί πλανήτες γίγαντες είναι ο Δίας,ο Κρόνος,ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας

  Το ηλιακό σύστημα υποδιαιρείται στους εσωτερικούς πλανήτες,στη ζώνη των αστεροειδών,καθώς και στους εξωτερικούς πλανήτες.Οι εσωτερικοί γήινοι πλανήτες αποτελούνται από τον Ερμή,την Αφροδίτη,τη Γη και τον Άρη. Οι εξωτερικοί πλανήτες γίγαντες είναι ο Δίας,ο Κρόνος,ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας.Πέρα από τον Ποσειδώνα βρίσκεται η ζώνη Kuiper, και τέλος το Νέφος του Oort, η οποία μπορεί να επεκταθεί μέχρι ένα έτος φωτός.

Οι πλανήτες του Ηλιακού συστήματος

  Δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα πώς σχηματίζονται οι πλανήτες.Η επικρατούσα θεωρία είναι ότι σχηματίζονται κατά την κατάρρευση ενός νεφελώματος σε ένα λεπτό δίσκο αερίου και σκόνης.Το αρχικό βήμα για τη δημιουργία των πλανητών είναι η βαρυτική συστολή ενός γιγάντιου νέφους αερίων. Καθώς αυτό συστέλλεται, λόγω περιστροφής πλαταίνει και σχηματίζει ένα δίσκο. Ένας αστέρας αρχίζει να σχηματίζεται στο κέντρο, που είναι και η θερμότερη περιοχή.Στον υπόλοιπο δίσκο η ύλη συμπυκνώνεται βαθμηδόν, για το σχηματισμό ολοένα μεγαλύτερων στερεών σωμάτων. Η «ανάφλεξη» του αστέρα προκαλεί την αποβολή της σκόνης και των αερίων που παρέμειναν.

Η επικρατούσα θεωρία για το σχηματισμό των πλανητών είναι ότι σχηματίζονται κατά την κατάρρευση ενός νεφελώματος σε ένα λεπτό δίσκο αερίου και σκόνης.Το αρχικό βήμα για τη δημιουργία των πλανητών είναι η βαρυτική συστολή ενός γιγάντιου νέφους αερίων

 Ένα πρωτοάστρο αποτελεί τον πυρήνα, που περιβάλλεται από ένα περιστρεφόμενο δίσκο πρωτοπλανητικό.Μέσω της συσσώρευσης σωματίδια σκόνης στο δίσκο συσσωρεύονται με σταθερή μάζα για να σχηματίσουν όλο και μεγαλύτερα σώματα.Οι τοπικές συγκεντρώσεις της μάζας είναι γνωστές ως πλανητοειδείς μορφή.Οι συγκεντρώσεις αυτές γίνονται όλο και πυκνότερες έως ότου καταρρεύσουν προς το εσωτερικό της βαρύτητας για να σχηματίσουν τους πρωτοπλανήτες.Μετά όταν ένας πλανήτης φτάνει σε διάμετρο μεγαλύτερο από το Φεγγάρι της Γης αρχίζει να συσσωρεύεται μια εκτεταμένη ατμόσφαιρα. 

Οι πρωτοπλανήτες που απέφυγαν τις συγκρούσεις μπορεί να γίνουν φυσικοί δορυφόροι των πλανητών μέσα από μια διαδικασία βαρυτικής σύλληψης ή να παραμείνουν σε ζώνες άλλων αντικειμένων για να γίνουν είτε πλανήτες νάνοι ή μικρά σώματα

  Με την πάροδο του χρόνου πολλοί θα συγκρουστούν,είτε για να σχηματίσουν ένα ενιαίο μεγαλύτερο πλανήτη ή υλικό για την απελευθέρωση άλλων μεγάλων πλανητών. Εν τω μεταξύ,οι πρωτοπλανήτες που απέφυγαν τις συγκρούσεις μπορεί να γίνουν φυσικοί δορυφόροι των πλανητών μέσα από μια διαδικασία βαρυτικής σύλληψης ή να παραμείνουν σε ζώνες άλλων αντικειμένων για να γίνουν είτε πλανήτες νάνοι ή μικρά σώματα.Το εσωτερικό του πλανήτη αρχίζει να διαφοροποιείται από την μάζα για την ανάπτυξη ενός πυρήνα πυκνότερου.Οι μικρότεροι πλανήτες χάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας τους εξαιτίας αυτής της συσσώρευσης.

Οι πρωτοπλανήτες που απέφυγαν τις συγκρούσεις μπορεί να γίνουν φυσικοί δορυφόροι των πλανητών μέσα από μια διαδικασία βαρυτικής σύλληψης ή να παραμείνουν σε ζώνες άλλων αντικειμένων για να γίνουν είτε πλανήτες νάνοι ή μικρά σώματα

 Η παρατηρησιακή έρευνα μπορεί να περιλαμβάνει ένα συνδυασμό της εξερεύνησης του διαστήματος, κυρίως με ρομποτικές αποστολές διαστημοπλοίων χρήση τηλεπισκόπησης, και συγκριτικές, πειραματικές εργασίες σε γήινα εργαστήρια.Η θεωρητική συνιστώσα συνεπάγεται σημαντική προσομοίωση  των  υπολογιστών και μαθηματικών μοντέλων.Οι πλανητικοί επιστήμονες γενικά βρίσκονται στην αστρονομία και τη φυσική σε τμήματα επιστημών των πανεπιστημίων ή ερευνητικών κέντρων, αν και υπάρχουν πολλά καθαρά ινστιτούτα της πλανητικής επιστήμης σε όλο τον κόσμο.Επίσης υπάρχουν πολλά σημαντικά συνέδρια κάθε χρόνο και ένα ευρύ φάσμα από επιστημονικά περιοδικά.