ΕΝΡΙΚΟ ΦΕΡΜΙ

ΕΝΡΙΚΟ ΦΕΡΜΙ

(1901-1954). 

  Ιταλοαμερικανός πυρηνικός φυσικός, ένας από τους πατέρες της ατομικής βόμβας.

  Γεννήθηκε στη Ρώμη και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας φυσικής το 1922. Συνέχισε τις σπουδές του στο Γκέτιγκεν, στο Λέιντεν και στη Φλωρεντία. Το 1926 έγινε καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο πανεπιστήμιο της Ρώμης. Την εποχή αυτή δημοσίευσε τη στατιστική θεωρία συστημάτων που περιλαμβάνουν πολλά πανομοιότυπα σωματίδια, τη λεγόμενη «στατιστική Φέρμι». Το 1934 ανακοίνωσε τα πορίσματα των ερευνών του γύρω από την ακτινοβολία β και τη μεταστοιχείωση μέσω της απορρόφησης βραδέων νετρονίων. Για την τελευταία του αυτή εργασία τού απονεμήθηκε το 1938 το Νόμπελ Φυσικής.

ΕΝΡΙΚΟ ΦΕΡΜΙ(1901-1954). 

  Όταν το 1938 έφυγε από την Ιταλία για να παραλάβει το βραβείο Νόμπελ, αρνήθηκε να επιστρέψει, εξαιτίας της αντίθεσής του με το καθεστώς του Μουσολίνι. Εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Εκεί δίδαξε στα πανεπιστήμια του Κολοράντο και του Σικάγου ως το θάνατό του.

ΕΡΓΟ

  Κατά τη διάρκεια του β’ παγκόσμιου πολέμου πέτυχε να προκαλέσει την πρώτη αυτοσυντήρητη αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση στα εργαστήρια του πανεπιστημίου του Σικάγου, όπου εργαζόταν ως επικεφαλής ομάδας ερευνητών. Ανακάλυψε ότι, επιβραδύνοντας τα νετρόνια μέσα από παραφίνη, μπορούσε να αυξήσει την αποτελεσματικότητά τους, ένα εύρημα που επέτρεπε την απελευθέρωση πυρηνικής ενέργειας σε έναν αντιδραστήρα.

  Επίσης εργάστηκε για την επιτυχία της πρώτης πυρηνικής έκρηξης στο Λος Άλαμος των ΗΠΑ. Ο ίδιος αντιτάχθηκε έντονα στην κατασκευή της βόμβας υδρογόνου, την οποία θεωρούσε «όπλο γενοκτονίας». Το 1950 εκλέχτηκε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου. Το 1955, ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το εκατοστό κατά σειρά ατομικού αριθμού στοιχείο ονομάστηκε προς τιμή του φέρμιο. Προς τιμή του, επίσης, καθιερώθηκε το βραβείο «Ενρίκο Φέρμι» που απονέμεται κάθε χρόνο σε επιστήμονες οι οποίοι συμβάλλουν στην ανάπτυξη, στη χρήση και στον έλεγχο της ατομικής ενέργειας.